pożenić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. połączyć ze sobą elementy, które w opinii mówiącego nie pasują do siebie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

	Historię z tradycją ludową próbuje pożenić Daniel Czapiewski z Szymbarku na Kaszubach, inicjator tutejszego Centrum Edukacji i Promocji Regionu. źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Rebelia w Cepelii, Polityka nr 2443, 2004
	Sejmowa komisja kultury wyłoniła dziewięcioosobową podkomisję, która miała pożenić te dwa projekty, co okazało się bardzo trudne. źródło: NKJP: Paweł Rożyński: Wywiad z prezesem PAP, 1997-08-04
	Sportowe i historyczne pasje pożeniła w pracy dyplomowej. źródło: NKJP: Wioletta Woźniczko: Trafiona piłką, Dziennik Polski, 2008-04-18
	Gdy w połowie lat dwudziestych miał już za sobą pierwsze występy, w dłoniach dzierżył instrument własnego pomysłu armónico - krzyżówkę gitary i tres. Jak twierdził, z żadnego z nich nie umiał zrezygnować, więc je pożenił. źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
	To jest cały mall: elegancja i tandeta tak pożenione, że tej drugiej nie czujesz na języku. źródło: NKJP: Mallowanie, Polityka nr 2328, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pożeniłem +(e)m pożenił	pożeniłam +(e)m pożeniła	pożeniłom +(e)m pożeniło	pożeniliśmy +(e)śmy pożenili	pożeniłyśmy +(e)śmy pożeniły
2 os.	pożeniłeś +(e)ś pożenił	pożeniłaś +(e)ś pożeniła	pożeniłoś +(e)ś pożeniło	pożeniliście +(e)ście pożenili	pożeniłyście +(e)ście pożeniły
3 os.	pożenił	pożeniła	pożeniło	pożenili	pożeniły

bezosobnik: pożeniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pożeńmy
2 os.	pożeń	pożeńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pożeniłbym bym pożenił	pożeniłabym bym pożeniła	pożeniłobym bym pożeniło	pożenilibyśmy byśmy pożenili	pożeniłybyśmy byśmy pożeniły
2 os.	pożeniłbyś byś pożenił	pożeniłabyś byś pożeniła	pożeniłobyś byś pożeniło	pożenilibyście byście pożenili	pożeniłybyście byście pożeniły
3 os.	pożeniłby by pożenił	pożeniłaby by pożeniła	pożeniłoby by pożeniło	pożeniliby by pożenili	pożeniłyby by pożeniły

bezosobnik: pożeniono by

bezokolicznik: pożenić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pożeniwszy

gerundium: pożenienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: pożeniony

	+	pożenić	+	CO + z CZYM
	+	pożenić	+	CO[sub]pl[/sub]

Zob. żenić