wżenić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

ożeniwszy się z kobietą, stać się członkiem lub posiadaczem czegoś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

	Dwóch powstańców Ślązaków zostało we wsi na zawsze, bo wżenili się w miejscowe rodziny. źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Witajcie w Wielkanocy!, Gazeta Poznańska, 2006-04-15
	Parobek sąsiada wżenił się do innej wsi i potrzebowano pomocnika do opieki nad stadkiem kóz. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Wiele lat później wyszperałem, że tu, w tę majętność, wżenił się do rodziny generalskiej syn Puszkina Grigorij. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
	Najpierw wyniósł się starszy syn Heniek, bo się wżenił w willę w Milanówku pod Warszawą. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008
	Szlachcicowi nie wypadało wżenić się w majątek, szlachcic powinien majątek po prostu mieć. źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wżeniłem się +(e)m się wżenił	wżeniłam się +(e)m się wżeniła	wżeniłom się +(e)m się wżeniło	wżeniliśmy się +(e)śmy się wżenili	wżeniłyśmy się +(e)śmy się wżeniły
2 os.	wżeniłeś się +(e)ś się wżenił	wżeniłaś się +(e)ś się wżeniła	wżeniłoś się +(e)ś się wżeniło	wżeniliście się +(e)ście się wżenili	wżeniłyście się +(e)ście się wżeniły
3 os.	wżenił się	wżeniła się	wżeniło się	wżenili się	wżeniły się

bezosobnik: wżeniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wżeńmy się
2 os.	wżeń się	wżeńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wżeniłbym się bym się wżenił	wżeniłabym się bym się wżeniła	wżeniłobym się bym się wżeniło	wżenilibyśmy się byśmy się wżenili	wżeniłybyśmy się byśmy się wżeniły
2 os.	wżeniłbyś się byś się wżenił	wżeniłabyś się byś się wżeniła	wżeniłobyś się byś się wżeniło	wżenilibyście się byście się wżenili	wżeniłybyście się byście się wżeniły
3 os.	wżeniłby się by się wżenił	wżeniłaby się by się wżeniła	wżeniłoby się by się wżeniło	wżeniliby się by się wżenili	wżeniłyby się by się wżeniły

bezosobnik: wżeniono by się

bezokolicznik: wżenić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wżeniwszy się

gerundium: wżenienie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

wżenić się

+

w CO | do CZEGO

Od: żenić się, zob. żona