wystrzępić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że brzegi lub końce czegoś stały się nierówne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

cechy ubrań

hiperonimy:

wyszarpać

	Kamil i Adaś mieli wygolone głowy. Malwie wystrzępili włosy. Byłam przerażona wyglądem dzieci. źródło: NKJP: Ewa Dobrowolska: Zaganiany dzieciak taki..., Dziennik Łódzki, 2003-08-08
	Najlepiej przemieszać nieregularnie dłuższe i krótsze pasemka, a na koniec włosy okalające twarz wystrzępić brzytwą. źródło: NKJP: Nie tylko dla blondynek, Cosmopolitan, nr 2, 2000
	Renesans przeżywają męskie sandały i japonki. Tutaj projektanci oferują styl rustykalny, na przykład połączenie kauczuku z wystrzępionym płótnem. źródło: NKJP: (xx): Buty z krysztaŁami, Dziennik Bałtycki, 2007-03-15
	Karina Słówko, uczennica Gimnazjum nr 1, którą spotkaliśmy na przystanku, założyła na tę okazję czarny komplecik w białe prążki, składający się ze spódniczki i gorseciku, oraz ekscentryczną, białą bluzkę z wystrzępionym kołnierzykiem. źródło: NKJP: Matylda Witkowska: Nim włożą mundurki, Dziennik Łódzki, 2007-06-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzępiłem +(e)m wystrzępił	wystrzępiłam +(e)m wystrzępiła	wystrzępiłom +(e)m wystrzępiło	wystrzępiliśmy +(e)śmy wystrzępili	wystrzępiłyśmy +(e)śmy wystrzępiły
2 os.	wystrzępiłeś +(e)ś wystrzępił	wystrzępiłaś +(e)ś wystrzępiła	wystrzępiłoś +(e)ś wystrzępiło	wystrzępiliście +(e)ście wystrzępili	wystrzępiłyście +(e)ście wystrzępiły
3 os.	wystrzępił	wystrzępiła	wystrzępiło	wystrzępili	wystrzępiły

bezosobnik: wystrzępiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystrzępmy
2 os.	wystrzęp	wystrzępcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzępiłbym bym wystrzępił	wystrzępiłabym bym wystrzępiła	wystrzępiłobym bym wystrzępiło	wystrzępilibyśmy byśmy wystrzępili	wystrzępiłybyśmy byśmy wystrzępiły
2 os.	wystrzępiłbyś byś wystrzępił	wystrzępiłabyś byś wystrzępiła	wystrzępiłobyś byś wystrzępiło	wystrzępilibyście byście wystrzępili	wystrzępiłybyście byście wystrzępiły
3 os.	wystrzępiłby by wystrzępił	wystrzępiłaby by wystrzępiła	wystrzępiłoby by wystrzępiło	wystrzępiliby by wystrzępili	wystrzępiłyby by wystrzępiły

bezosobnik: wystrzępiono by

bezokolicznik: wystrzępić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystrzępiwszy

gerundium: wystrzępienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wystrzępiony

odpowiedniki aspektowe: strzępić , wystrzępiać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

wystrzępić

+

CO + (CZYM)

Zob. strzępić