-
1.
łukowato wygięta konstrukcja zamykająca od góry jakąś budowlę lub pomieszczenie -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- kolebkowe, krzyżowe, łukowate, półkoliste, żebrowe; betonowe, kamienne; barokowe, gotyckie, późnogotyckie, renesansowe; niskie, wysokie sklepienie
- sklepienie kaplicy, katedry, kościoła; nawy, prezbiterium; groty, piwnicy
- konstrukcja, łuk sklepienia
-
Nawy i ambit nakryte są sklepieniami gwiaździstymi, prezbiterium otrzymało przy rekonstrukcji sklepienie krzyżowo-żebrowe.
źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1997
Liczne łuki sklepienia świątyni opierają się na olbrzymich kamiennych kolumnach, przywiezionych z leżących w gruzach antycznych chramów.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sklepienie
sklepienia
D. sklepienia
sklepień
C. sklepieniu
sklepieniom
B. sklepienie
sklepienia
N. sklepieniem
sklepieniami
Ms. sklepieniu
sklepieniach
W. sklepienie
sklepienia
-
+ sklepienie + (CZEGO) -
Rzeczownik od dawnego czasownika sklepić , kontynuującego psł. przedrostkowy *sъklepiti ‘połączyć, sczepić, przykryć sklepieniem’ (por. formy podstawowe *klepati / *klepiti, *kle(p)nǫti z rozwojem znaczenia ‘stukać, pukać, klepać’ > ‘łączyć, zasklepiać, formować sklepienie (przez klepanie, wyklepywanie)’