ukorzenić się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o roślinie

  • 1.

    ogrod.  wypuścić korzenie i w ten sposób związać się z podłożem
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat roślin

    budowa i funkcjonowanie roślin

    • krzew, kwiat ukorzenił się; roślina, sadzonka ukorzeniła się; drzewo ukorzeniło się; zioła ukorzeniły się
    • ukorzenić się w podłożu, w ziemi
    • ukorzenić się dobrze
  • Piwonie najlepiej znoszą przesadzanie w okresie spoczynku, tj. w sierpniu. Ważne jest, aby ukorzeniły się przed nastaniem zimy, a więc im wcześniejsze sadzenie, tym lepiej.

    źródło: NKJP: Jacek Marcinkowski: Piwonie, Działkowiec nr 5, 1970

    Roślinę zasilić możemy dopiero po kilku tygodniach, kiedy ukorzeni się i przywyknie do nowych warunków.

    źródło: NKJP: Dla ciała i ducha. Przesadzamy rośliny, Mazowieckie To i Owo, 2007-01-14

    Jesień była chłodna i rzepak dobrze nie ukorzenił się.

    źródło: NKJP: (ts): Pogodowe niepokoje gospodarzy, Dziennik Łódzki, 2003-04-09

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ukorzenię się
    ukorzenimy się
    2 os. ukorzenisz się
    ukorzenicie się
    3 os. ukorzeni się
    ukorzenią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ukorzeniłem się
    +(e)m się ukorzenił
    ukorzeniłam się
    +(e)m się ukorzeniła
    ukorzeniłom się
    +(e)m się ukorzeniło
    ukorzeniliśmy się
    +(e)śmy się ukorzenili
    ukorzeniłyśmy się
    +(e)śmy się ukorzeniły
    2 os. ukorzeniłeś się
    +(e)ś się ukorzenił
    ukorzeniłaś się
    +(e)ś się ukorzeniła
    ukorzeniłoś się
    +(e)ś się ukorzeniło
    ukorzeniliście się
    +(e)ście się ukorzenili
    ukorzeniłyście się
    +(e)ście się ukorzeniły
    3 os. ukorzenił się
    ukorzeniła się
    ukorzeniło się
    ukorzenili się
    ukorzeniły się

    bezosobnik: ukorzeniono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ukorzeńmy się
    2 os. ukorzeń się
    ukorzeńcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ukorzeniłbym się
    bym się ukorzenił
    ukorzeniłabym się
    bym się ukorzeniła
    ukorzeniłobym się
    bym się ukorzeniło
    ukorzenilibyśmy się
    byśmy się ukorzenili
    ukorzeniłybyśmy się
    byśmy się ukorzeniły
    2 os. ukorzeniłbyś się
    byś się ukorzenił
    ukorzeniłabyś się
    byś się ukorzeniła
    ukorzeniłobyś się
    byś się ukorzeniło
    ukorzenilibyście się
    byście się ukorzenili
    ukorzeniłybyście się
    byście się ukorzeniły
    3 os. ukorzeniłby się
    by się ukorzenił
    ukorzeniłaby się
    by się ukorzeniła
    ukorzeniłoby się
    by się ukorzeniło
    ukorzeniliby się
    by się ukorzenili
    ukorzeniłyby się
    by się ukorzeniły

    bezosobnik: ukorzeniono by się

    bezokolicznik: ukorzenić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukorzeniwszy się

    gerundium: ukorzenienie się

    odpowiedniki aspektowe: korzenić się , ukorzeniać się

  • bez ograniczeń + ukorzenić się +
    (JAK)
  • ogsł. *u-koreniti (sę)

    Zob. korzeń