-
3.
książk. utrwalić się w czyjejś świadomości lub postawie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe -
- jakieś poglądy, przekonania ukorzeniły się
- ukorzenić się w czyjejś świadomości
-
Przekonania Stryjkowskiego, innych kronikarzy i pisarzy silnie ukorzeniły się na Litwie w epoce odrodzenia.
źródło: NKJP: Jerzy Besala: Piersi Łaumy, Polityka nr 2539, 2006
Jeśli chodzi o zysk, to właściciel liczył na więcej niż osiąga, ale jednocześnie z praktyki wie, że tego typu biznes przynosi najlepsze efekty dopiero po dwóch latach, kiedy sklep się ukorzeni w świadomości klientów.
źródło: NKJP: Andrzej Raciński: Biznes. Dobre marki w tanich sklepach, Mazowieckie To i Owo, 2007-08-26
Memy pacyfistyczne ukorzeniły się w naszej kulturze tak mocno, że elektorat w końcu przestał dawać przyzwolenie na jakąkolwiek wojnę, w której miałby zginąć choć jeden żołnierz - ich rodak lub wróg.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ukorzenię się
ukorzenimy się
2 os. ukorzenisz się
ukorzenicie się
3 os. ukorzeni się
ukorzenią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ukorzeniłem się
+(e)m się ukorzenił
ukorzeniłam się
+(e)m się ukorzeniła
ukorzeniłom się
+(e)m się ukorzeniło
ukorzeniliśmy się
+(e)śmy się ukorzenili
ukorzeniłyśmy się
+(e)śmy się ukorzeniły
2 os. ukorzeniłeś się
+(e)ś się ukorzenił
ukorzeniłaś się
+(e)ś się ukorzeniła
ukorzeniłoś się
+(e)ś się ukorzeniło
ukorzeniliście się
+(e)ście się ukorzenili
ukorzeniłyście się
+(e)ście się ukorzeniły
3 os. ukorzenił się
ukorzeniła się
ukorzeniło się
ukorzenili się
ukorzeniły się
bezosobnik: ukorzeniono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ukorzeńmy się
2 os. ukorzeń się
ukorzeńcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ukorzeniłbym się
bym się ukorzenił
ukorzeniłabym się
bym się ukorzeniła
ukorzeniłobym się
bym się ukorzeniło
ukorzenilibyśmy się
byśmy się ukorzenili
ukorzeniłybyśmy się
byśmy się ukorzeniły
2 os. ukorzeniłbyś się
byś się ukorzenił
ukorzeniłabyś się
byś się ukorzeniła
ukorzeniłobyś się
byś się ukorzeniło
ukorzenilibyście się
byście się ukorzenili
ukorzeniłybyście się
byście się ukorzeniły
3 os. ukorzeniłby się
by się ukorzenił
ukorzeniłaby się
by się ukorzeniła
ukorzeniłoby się
by się ukorzeniło
ukorzeniliby się
by się ukorzenili
ukorzeniłyby się
by się ukorzeniły
bezosobnik: ukorzeniono by się
bezokolicznik: ukorzenić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukorzeniwszy się
gerundium: ukorzenienie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ukorzenienie się
ukorzenienia się
D. ukorzenienia się
ukorzenień się
C. ukorzenieniu się
ukorzenieniom się
B. ukorzenienie się
ukorzenienia się
N. ukorzenieniem się
ukorzenieniami się
Ms. ukorzenieniu się
ukorzenieniach się
W. ukorzenienie się
ukorzenienia się
odpowiedniki aspektowe: korzenić się , ukorzeniać się
-
+ ukorzenić się + GDZIE -
ogsł. *u-koreniti (sę)
Zob. korzeń
-
+ ukorzenić się + GDZIE