skrzyp II

I

wykrzyknik

  • wyraz służący do naśladowania dźwięku, jaki powstaje przy ocieraniu się twardych powierzchni o siebie
  • Występuje również w postaci zwielokrotnionej:  skrzyp, skrzyp , która informuje o powtarzalności dźwięku.

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Dudnił głucho i fałszywie - dum-dum, klank, klank, brzdęk, brzdęk. Skrzyp, skrzyp, yyyyyiii, iiiiii, skrzypiały nienaoliwione, stare zawiasy, na których kręcił się dzwon [...].

    źródło: NKJP: Internet

    Winda skrzypiała, wisząc jak zwykle w okresie przedświątecznym między siódmym i ósmym piętrem. Skrzyp, skrzyp.

    źródło: NKJP: Internet

    Wrzuciłem kierunkowskaz i zjechałem na pobocze. Z prawej strony auta dobiegało dokuczliwe skrzypienie. Namolne - jak bzyczenie muchy, denerwujące, jak ziarenko w oku. [...] Przekręciłem kluczyk, ruszyłem dalej - skrzyp, skrzyp, skrzyp...

    źródło: NKJP: Platoński dylemat, Dziennik Polski, 2002-03-18

    Już mieli pod siedemdziesiątki. Już im kości poskrzypywały „durnego walca starczego”, jak powiadał Filip. Raz dwa skrzyp, skrzyp raz dwa.

    źródło: NKJP: Tamara Bołdak-Janowska: Rytmy polskie i niepolskie: opowiadań naiwnych ciąg dalszy, 1998

  • część mowy: wykrzyknik

  • Zob.  skrzyp I 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  skrzyp 
Data ostatniej modyfikacji: 14.09.2015