wykorzeniać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. zło

  • 2.

    skutecznie zwalczać zjawisko lub cechę, które uważa się za szkodliwe
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • wykorzeniać hipokryzję, korupcję, łapówkarstwo, nałogi, jakieś praktyki, przesądy, zło, wady
    • wykorzeniać z pamięci, z serca, z umysłu, ze świadomości
  • W pierwszym okresie nauki bardzo łatwo nabrać złych nawyków, które potem przez lata trzeba wykorzeniać.

    źródło: NKJP: (Łu): Nauczysz się w tydzień, Trybuna Śląska, 2003-01-19

    Od prawa karnego można wymagać, wymaga się nie tego, żeby wykorzeniało całkowicie jakieś złe zjawiska, tylko żeby je ograniczało i sprowadzało do stosownych rozmiarów.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 14.02.2001

    [...] większość naturalnych odruchów człowieka przeszkadza funkcjonowaniu systemu totalnego, musi więc być traktowana jako przestępstwo i wykorzeniana.

    źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993

    Ci, którzy go znają, mówią, że jest „uciążliwie konsekwentny”. Akcję wykorzeniania słów na „k” i „ch” przeprowadzał metodycznie.

    źródło: NKJP: Beata Czarnecka: Na ulicach cicho sza, Ozon nr 7, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykorzeniam
    wykorzeniamy
    2 os. wykorzeniasz
    wykorzeniacie
    3 os. wykorzenia
    wykorzeniają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykorzeniałem
    +(e)m wykorzeniał
    wykorzeniałam
    +(e)m wykorzeniała
    wykorzeniałom
    +(e)m wykorzeniało
    wykorzenialiśmy
    +(e)śmy wykorzeniali
    wykorzeniałyśmy
    +(e)śmy wykorzeniały
    2 os. wykorzeniałeś
    +(e)ś wykorzeniał
    wykorzeniałaś
    +(e)ś wykorzeniała
    wykorzeniałoś
    +(e)ś wykorzeniało
    wykorzenialiście
    +(e)ście wykorzeniali
    wykorzeniałyście
    +(e)ście wykorzeniały
    3 os. wykorzeniał
    wykorzeniała
    wykorzeniało
    wykorzeniali
    wykorzeniały

    bezosobnik: wykorzeniano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę wykorzeniał
    będę wykorzeniać
    będę wykorzeniała
    będę wykorzeniać
    będę wykorzeniało
    będę wykorzeniać
    będziemy wykorzeniali
    będziemy wykorzeniać
    będziemy wykorzeniały
    będziemy wykorzeniać
    2 os. będziesz wykorzeniał
    będziesz wykorzeniać
    będziesz wykorzeniała
    będziesz wykorzeniać
    będziesz wykorzeniało
    będziesz wykorzeniać
    będziecie wykorzeniali
    będziecie wykorzeniać
    będziecie wykorzeniały
    będziecie wykorzeniać
    3 os. będzie wykorzeniał
    będzie wykorzeniać
    będzie wykorzeniała
    będzie wykorzeniać
    będzie wykorzeniało
    będzie wykorzeniać
    będą wykorzeniali
    będą wykorzeniać
    będą wykorzeniały
    będą wykorzeniać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykorzeniajmy
    2 os. wykorzeniaj
    wykorzeniajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykorzeniałbym
    bym wykorzeniał
    wykorzeniałabym
    bym wykorzeniała
    wykorzeniałobym
    bym wykorzeniało
    wykorzenialibyśmy
    byśmy wykorzeniali
    wykorzeniałybyśmy
    byśmy wykorzeniały
    2 os. wykorzeniałbyś
    byś wykorzeniał
    wykorzeniałabyś
    byś wykorzeniała
    wykorzeniałobyś
    byś wykorzeniało
    wykorzenialibyście
    byście wykorzeniali
    wykorzeniałybyście
    byście wykorzeniały
    3 os. wykorzeniałby
    by wykorzeniał
    wykorzeniałaby
    by wykorzeniała
    wykorzeniałoby
    by wykorzeniało
    wykorzenialiby
    by wykorzeniali
    wykorzeniałyby
    by wykorzeniały

    bezosobnik: wykorzeniano by

    bezokolicznik: wykorzeniać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: wykorzeniając

    gerundium: wykorzenianie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: wykorzeniający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wykorzeniany

    odpowiednik aspektowy: wykorzenić

  • bez ograniczeń + wykorzeniać +
    CO
  • Zob. korzenić; por. rozkorzeniać