wykorzeniać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. naród

  • 3.

    pozbawiać więzi z miejscem pochodzenia, środowiskiem lub kulturą
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

    • wykorzeniać ludzi, naród
  • Michelle odmówiła przeprowadzki do Waszyngtonu. Nie zamierzała wykorzeniać córek ani rezygnować z własnej kariery, która dopiero co nabrała rozpędu.

    źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Szefowa: Michelle Obama, Polityka nr 2686, 2009

    Postępy komunikacji ułatwiają łączność, ale jednocześnie wykorzeniają ludzi, którzy mogą teraz swobodnie przenosić się z miejsca na miejsce.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuścinski: Lapidaria IV-VI, 2008

    Szerzone wśród tzw. dzikich płytkie wzorce zachodnie wykorzeniają i zubażają te narody o ciekawej i bogatej kulturze.

    źródło: NKJP: Internet

    Gdzie w wielkiej literaturze europejskiej można znaleźć poparcie dla tych kosmopolitycznych wartości? One wykorzeniają ludzi z ich kultury i tradycji.

    źródło: NKJP: Internet

    Mści się prowadzona od 1945 roku polityczna akcja wykorzeniania Górnoślązaków.

    źródło: NKJP: Michał Smolorz: Wołanie na puszczy, Dziennik Zachodni, 2009-12-23

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykorzeniam
    wykorzeniamy
    2 os. wykorzeniasz
    wykorzeniacie
    3 os. wykorzenia
    wykorzeniają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykorzeniałem
    +(e)m wykorzeniał
    wykorzeniałam
    +(e)m wykorzeniała
    wykorzeniałom
    +(e)m wykorzeniało
    wykorzenialiśmy
    +(e)śmy wykorzeniali
    wykorzeniałyśmy
    +(e)śmy wykorzeniały
    2 os. wykorzeniałeś
    +(e)ś wykorzeniał
    wykorzeniałaś
    +(e)ś wykorzeniała
    wykorzeniałoś
    +(e)ś wykorzeniało
    wykorzenialiście
    +(e)ście wykorzeniali
    wykorzeniałyście
    +(e)ście wykorzeniały
    3 os. wykorzeniał
    wykorzeniała
    wykorzeniało
    wykorzeniali
    wykorzeniały

    bezosobnik: wykorzeniano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę wykorzeniał
    będę wykorzeniać
    będę wykorzeniała
    będę wykorzeniać
    będę wykorzeniało
    będę wykorzeniać
    będziemy wykorzeniali
    będziemy wykorzeniać
    będziemy wykorzeniały
    będziemy wykorzeniać
    2 os. będziesz wykorzeniał
    będziesz wykorzeniać
    będziesz wykorzeniała
    będziesz wykorzeniać
    będziesz wykorzeniało
    będziesz wykorzeniać
    będziecie wykorzeniali
    będziecie wykorzeniać
    będziecie wykorzeniały
    będziecie wykorzeniać
    3 os. będzie wykorzeniał
    będzie wykorzeniać
    będzie wykorzeniała
    będzie wykorzeniać
    będzie wykorzeniało
    będzie wykorzeniać
    będą wykorzeniali
    będą wykorzeniać
    będą wykorzeniały
    będą wykorzeniać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykorzeniajmy
    2 os. wykorzeniaj
    wykorzeniajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykorzeniałbym
    bym wykorzeniał
    wykorzeniałabym
    bym wykorzeniała
    wykorzeniałobym
    bym wykorzeniało
    wykorzenialibyśmy
    byśmy wykorzeniali
    wykorzeniałybyśmy
    byśmy wykorzeniały
    2 os. wykorzeniałbyś
    byś wykorzeniał
    wykorzeniałabyś
    byś wykorzeniała
    wykorzeniałobyś
    byś wykorzeniało
    wykorzenialibyście
    byście wykorzeniali
    wykorzeniałybyście
    byście wykorzeniały
    3 os. wykorzeniałby
    by wykorzeniał
    wykorzeniałaby
    by wykorzeniała
    wykorzeniałoby
    by wykorzeniało
    wykorzenialiby
    by wykorzeniali
    wykorzeniałyby
    by wykorzeniały

    bezosobnik: wykorzeniano by

    bezokolicznik: wykorzeniać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: wykorzeniając

    gerundium: wykorzenianie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: wykorzeniający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wykorzeniany

    odpowiednik aspektowy: wykorzenić

  • bez ograniczeń + wykorzeniać +
    KOGO + (SKĄD)
  • Zob. korzenić; por. rozkorzeniać