wykorzeniać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pozbawiać więzi z miejscem pochodzenia, środowiskiem lub kulturą

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	Michelle odmówiła przeprowadzki do Waszyngtonu. Nie zamierzała wykorzeniać córek ani rezygnować z własnej kariery, która dopiero co nabrała rozpędu. źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Szefowa: Michelle Obama, Polityka nr 2686, 2009
	Postępy komunikacji ułatwiają łączność, ale jednocześnie wykorzeniają ludzi, którzy mogą teraz swobodnie przenosić się z miejsca na miejsce. źródło: NKJP: Ryszard Kapuścinski: Lapidaria IV-VI, 2008
	Szerzone wśród tzw. dzikich płytkie wzorce zachodnie wykorzeniają i zubażają te narody o ciekawej i bogatej kulturze. źródło: NKJP: Internet
	Gdzie w wielkiej literaturze europejskiej można znaleźć poparcie dla tych kosmopolitycznych wartości? One wykorzeniają ludzi z ich kultury i tradycji. źródło: NKJP: Internet
	Mści się prowadzona od 1945 roku polityczna akcja wykorzeniania Górnoślązaków. źródło: NKJP: Michał Smolorz: Wołanie na puszczy, Dziennik Zachodni, 2009-12-23

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykorzeniałem +(e)m wykorzeniał	wykorzeniałam +(e)m wykorzeniała	wykorzeniałom +(e)m wykorzeniało	wykorzenialiśmy +(e)śmy wykorzeniali	wykorzeniałyśmy +(e)śmy wykorzeniały
2 os.	wykorzeniałeś +(e)ś wykorzeniał	wykorzeniałaś +(e)ś wykorzeniała	wykorzeniałoś +(e)ś wykorzeniało	wykorzenialiście +(e)ście wykorzeniali	wykorzeniałyście +(e)ście wykorzeniały
3 os.	wykorzeniał	wykorzeniała	wykorzeniało	wykorzeniali	wykorzeniały

bezosobnik: wykorzeniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wykorzeniał będę wykorzeniać	będę wykorzeniała będę wykorzeniać	będę wykorzeniało będę wykorzeniać	będziemy wykorzeniali będziemy wykorzeniać	będziemy wykorzeniały będziemy wykorzeniać
2 os.	będziesz wykorzeniał będziesz wykorzeniać	będziesz wykorzeniała będziesz wykorzeniać	będziesz wykorzeniało będziesz wykorzeniać	będziecie wykorzeniali będziecie wykorzeniać	będziecie wykorzeniały będziecie wykorzeniać
3 os.	będzie wykorzeniał będzie wykorzeniać	będzie wykorzeniała będzie wykorzeniać	będzie wykorzeniało będzie wykorzeniać	będą wykorzeniali będą wykorzeniać	będą wykorzeniały będą wykorzeniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykorzeniajmy
2 os.	wykorzeniaj	wykorzeniajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykorzeniałbym bym wykorzeniał	wykorzeniałabym bym wykorzeniała	wykorzeniałobym bym wykorzeniało	wykorzenialibyśmy byśmy wykorzeniali	wykorzeniałybyśmy byśmy wykorzeniały
2 os.	wykorzeniałbyś byś wykorzeniał	wykorzeniałabyś byś wykorzeniała	wykorzeniałobyś byś wykorzeniało	wykorzenialibyście byście wykorzeniali	wykorzeniałybyście byście wykorzeniały
3 os.	wykorzeniałby by wykorzeniał	wykorzeniałaby by wykorzeniała	wykorzeniałoby by wykorzeniało	wykorzenialiby by wykorzeniali	wykorzeniałyby by wykorzeniały

bezosobnik: wykorzeniano by

bezokolicznik: wykorzeniać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wykorzeniając

gerundium: wykorzenianie

imiesłów przymiotnikowy czynny: wykorzeniający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wykorzeniany

odpowiednik aspektowy: wykorzenić

+

wykorzeniać

+

KOGO + (SKĄD)

Zob. korzenić; por. rozkorzeniać