komunijny - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

związany z komunią - uroczystym przystąpieniem przez dziecko po raz pierwszy do sakramentu komunii świętej

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

uroczystości i święta

okres, sezon komunijny; sukienka, suknia; uroczystość komunijna; dzieci; prezenty, stroje, zdjęcia komunijne

	Dzieci komunijne i ich rodzice dziękowali Matce Bożej za dar pełnego uczestnictwa we mszy św. oraz dar Eucharystii, w której Jezus Chrystus przychodzi, aby zamieszkać w sercu człowieka. źródło: NKJP: Ewa Kolińska: Pielgrzymka dzieci komunijnych z Potulic, Nakielski Czas, 2007-06-06
	Dawniej wartość prezentu mierzona była w złocie. Standardem na komunijny prezent zarówno dla dziewczynki, jak i dla chłopca, były złote łańcuszki. źródło: NKJP: ROG: Komuter zamiast zegarka, Trybuna Śląska, 2001-05-04
	Maj to okres komunijny. W jednych parafiach praktykuje się, by drugoklasiści mieli jednakowe białe stroje szyte przez siostry zakonne, w innych zaś panuje dowolność. źródło: NKJP: (eba): Komunia - uczta duchowa i rodzinna, Gazeta Krakowska, 2003-05-12
	Odchodzi się powoli od organizowania komunijnych przyjęć w domu - dziś w dobrym tonie jest wynajęcie restauracji. źródło: NKJP: PST: Komunia dźwignią handlu, Polityka, 2008-05-24

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: komunia