wykorzeniać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

tracić więź ze swoim miejscem pochodzenia, środowiskiem lub kulturą

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

Poszczególni ludzie wcale nie chcą zatracić się w anonimowym społeczeństwie czy kulturze masowej, nie chcą wykorzeniać się z własnej – narodowej czy etnicznej – społeczności i kultury, lecz chcą realizować się i rozwijać adekwatnie do swoich potrzeb.

źródło: Internet: Zdzisława Kobylińska: Próba rekonstrukcji aksjologicznych podstaw polskiej polityki społecznej wobec mniejszości narodowych i etnicznych, Seminare, t. 36, 2015, nr 3 (cejsh.icm.edu.pl)

Są jakieś ośrodki rozsiane po Polsce, ale nie uśmiecha mi się półroczne zamknięcie w jakiejś chacie. Nie chcę wykorzeniać się z tego, w czym się znajduję.

źródło: Internet: forum.gazeta.pl

Żydzi, wchodząc w nowe ruchy intelektualne, pozornie wykorzeniali się ze społeczności żydowskiej i głosili uniwersalizm, w rzeczywistości pozostawali lojalni wobec żydowskiej społeczności, a współcześnie i wobec Izraela.

źródło: Internet: ungern.fora.pl/wiedza-i-nauka

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wykorzeniam się	wykorzeniamy się
2 os.	wykorzeniasz się	wykorzeniacie się
3 os.	wykorzenia się	wykorzeniają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykorzeniałem się +(e)m się wykorzeniał	wykorzeniałam się +(e)m się wykorzeniała	wykorzeniałom się +(e)m się wykorzeniało	wykorzenialiśmy się +(e)śmy się wykorzeniali	wykorzeniałyśmy się +(e)śmy się wykorzeniały
2 os.	wykorzeniałeś się +(e)ś się wykorzeniał	wykorzeniałaś się +(e)ś się wykorzeniała	wykorzeniałoś się +(e)ś się wykorzeniało	wykorzenialiście się +(e)ście się wykorzeniali	wykorzeniałyście się +(e)ście się wykorzeniały
3 os.	wykorzeniał się	wykorzeniała się	wykorzeniało się	wykorzeniali się	wykorzeniały się

bezosobnik: wykorzeniano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wykorzeniał będę się wykorzeniać	będę się wykorzeniała będę się wykorzeniać	będę się wykorzeniało będę się wykorzeniać	będziemy się wykorzeniali będziemy się wykorzeniać	będziemy się wykorzeniały będziemy się wykorzeniać
2 os.	będziesz się wykorzeniał będziesz się wykorzeniać	będziesz się wykorzeniała będziesz się wykorzeniać	będziesz się wykorzeniało będziesz się wykorzeniać	będziecie się wykorzeniali będziecie się wykorzeniać	będziecie się wykorzeniały będziecie się wykorzeniać
3 os.	będzie się wykorzeniał będzie się wykorzeniać	będzie się wykorzeniała będzie się wykorzeniać	będzie się wykorzeniało będzie się wykorzeniać	będą się wykorzeniali będą się wykorzeniać	będą się wykorzeniały będą się wykorzeniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykorzeniajmy się
2 os.	wykorzeniaj się	wykorzeniajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykorzeniałbym się bym się wykorzeniał	wykorzeniałabym się bym się wykorzeniała	wykorzeniałobym się bym się wykorzeniało	wykorzenialibyśmy się byśmy się wykorzeniali	wykorzeniałybyśmy się byśmy się wykorzeniały
2 os.	wykorzeniałbyś się byś się wykorzeniał	wykorzeniałabyś się byś się wykorzeniała	wykorzeniałobyś się byś się wykorzeniało	wykorzenialibyście się byście się wykorzeniali	wykorzeniałybyście się byście się wykorzeniały
3 os.	wykorzeniałby się by się wykorzeniał	wykorzeniałaby się by się wykorzeniała	wykorzeniałoby się by się wykorzeniało	wykorzenialiby się by się wykorzeniali	wykorzeniałyby się by się wykorzeniały

bezosobnik: wykorzeniano by się

bezokolicznik: wykorzeniać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wykorzeniając się

gerundium: wykorzenianie się

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wykorzenianie się	wykorzeniania się
D.	wykorzeniania się	wykorzeniań się
C.	wykorzenianiu się	wykorzenianiom się
B.	wykorzenianie się	wykorzeniania się
N.	wykorzenianiem się	wykorzenianiami się
Ms.	wykorzenianiu się	wykorzenianiach się
W.	wykorzenianie się	wykorzeniania się

imiesłów przymiotnikowy czynny: wykorzeniający się

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wykorzeniający się	wykorzeniający się	wykorzeniający się	wykorzeniające się	wykorzeniająca się
D.	wykorzeniającego się	wykorzeniającego się	wykorzeniającego się	wykorzeniającego się	wykorzeniającej się
C.	wykorzeniającemu się	wykorzeniającemu się	wykorzeniającemu się	wykorzeniającemu się	wykorzeniającej się
B.	wykorzeniającego się	wykorzeniającego się	wykorzeniający się	wykorzeniające się	wykorzeniającą się
N.	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającą się
Ms.	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającej się

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wykorzeniający się	wykorzeniający się	wykorzeniające się	wykorzeniające się
D.	wykorzeniających się	wykorzeniających się	wykorzeniających się	wykorzeniających się
C.	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się	wykorzeniającym się
B.	wykorzeniających się	wykorzeniających się	wykorzeniających się	wykorzeniające się
N.	wykorzeniającymi się	wykorzeniającymi się	wykorzeniającymi się	wykorzeniającymi się
Ms.	wykorzeniających się	wykorzeniających się	wykorzeniających się	wykorzeniających się

odpowiednik aspektowy: wykorzenić się

Składnia

+

wykorzeniać się

+

(SKĄD)

Pochodzenie

Zob. korzenić ; por. rozkorzeniać