kołować - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. niejasno wyrażać swoje myśli, mówiąc nie wprost

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	Przyjechał Jonasz. Jest całkiem szary. Opowiada rzeczy niby wesołe, anegdoty, ale kołuje, przerywa i znów ciągnie wątek. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Monografia grzechów z dziennika 1978-1989, 2006
	- Pan docent, jak widzę, uprawia metodę drogi okrężnej... I, jak myśliwy, kołuje i dygresjami uwagę pragnie odwrócić. źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997
	Kołował i kręcił, byle odwlec konkretną odpowiedź. źródło: NKJP: Beata Anna Symołon: Z głębokości wołałem do Ciebie, Panie, Gazeta Radomszczańska, 2009-01-04
	Kobieta wróciła, siada przede mną, uśmiecha się, a ja muszę powiedzieć najgorszą wiadomość jej życia: - Pani córka nie żyje. Kołuję, kręcę, ale w końcu mówię te straszne słowa. źródło: NKJP: Tadeusz Woźniak: Prawda bywa gorzka, Wieczór Wybrzeża, 2005-03-19

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kołowałem +(e)m kołował	kołowałam +(e)m kołowała	kołowałom +(e)m kołowało	kołowaliśmy +(e)śmy kołowali	kołowałyśmy +(e)śmy kołowały
2 os.	kołowałeś +(e)ś kołował	kołowałaś +(e)ś kołowała	kołowałoś +(e)ś kołowało	kołowaliście +(e)ście kołowali	kołowałyście +(e)ście kołowały
3 os.	kołował	kołowała	kołowało	kołowali	kołowały

bezosobnik: kołowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kołował będę kołować	będę kołowała będę kołować	będę kołowało będę kołować	będziemy kołowali będziemy kołować	będziemy kołowały będziemy kołować
2 os.	będziesz kołował będziesz kołować	będziesz kołowała będziesz kołować	będziesz kołowało będziesz kołować	będziecie kołowali będziecie kołować	będziecie kołowały będziecie kołować
3 os.	będzie kołował będzie kołować	będzie kołowała będzie kołować	będzie kołowało będzie kołować	będą kołowali będą kołować	będą kołowały będą kołować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kołujmy
2 os.	kołuj	kołujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kołowałbym bym kołował	kołowałabym bym kołowała	kołowałobym bym kołowało	kołowalibyśmy byśmy kołowali	kołowałybyśmy byśmy kołowały
2 os.	kołowałbyś byś kołował	kołowałabyś byś kołowała	kołowałobyś byś kołowało	kołowalibyście byście kołowali	kołowałybyście byście kołowały
3 os.	kołowałby by kołował	kołowałaby by kołowała	kołowałoby by kołowało	kołowaliby by kołowali	kołowałyby by kołowały

bezosobnik: kołowano by

bezokolicznik: kołować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kołując

gerundium: kołowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kołujący

Zob. koło