-
2.
górn. bardzo duży pojemnik o okrągłym dnie, prostych ścianach i niezabudowanej górnej części, podnoszony i opuszczany przez specjalną maszynę, służący do transportu ludzi, narzędzi i węgla w kopalni -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
miejsca i czynności związane z przemysłem -
[...] na dole [...] pomocnicy wsypywali urobek do kubłów, szarpali za linkę sygnalizując, że można ciągnąć węgiel do góry.
źródło: NKJP: Adam Gierak: Hałdziarze, Gazeta Wyborcza, 1993-11-20
Gruz i ziemię wyciągało się kubłem zaczepionym na linie, na kołowrotach. Jak kubeł podjeżdżał do góry, przechylał się i wyrzucał ten urobek.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007
Zawieszony na linie czterokubikowy kubeł zatrzymuje się nad wylotem szybu. Dziewięciu mężczyzn, ubranych oprócz zwykłego górniczego wyposażenia w czarne sztormiaki, wchodzi po drabince do środka.
źródło: Internet: m.nettg.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kubeł
kubły
D. kubła
kubłów
C. kubłowi
kubłom
B. kubeł
kubły
N. kubłem
kubłami
Ms. kuble
kubłach
W. kuble
kubły
-
płn. psł. *kubьlъ 'rodzaj naczynia, wiadro'
z st.-w.-niem. *kubil 'wiadro'