-
1.
książk. jednoczesność występowania kilku zjawisk, czynności lub procesów -
Ms. lp wymawiany: [synchroniźmie] lub [synchronizmie].
-
[synchronism] lub [synchronizm]
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości czasu
upływ czasu
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
kolejność -
synonimy: synchronia
synchroniczność
antonimy: asynchronia
diachronia
diachroniczność
-
Zasada ta przyświeca Clairowi w całym filmie, w którym zdecydowanie zerwał z natrętnym synchronizmem dźwięku i obrazu, udowadniając, że obraz i dźwięk mogą się nie tylko uzupełniać, ale i zastępować nawzajem.
źródło: Krzysztof Teodor Toeplitz: Kino dla wszystkich,1964 (books.google)
Monier, nie dostrzegając właściwie synchronizmu między przemianami w prawie a wydarzeniami politycznymi etc, stwierdza brak właściwych podstaw do periodyzacji, ma więc ona u niego charakter czysto konwencjonalny.
źródło: Annales d'histoire du droit, tom 9, 1957 (books.google)
Kronika to dzieło historyczne, w którym główny nacisk kładziono na chronologię przedstawianych wydarzeń i ich synchronizmy.
źródło: Internet: notatek.pl/ksztalt-literacko-artystyczny-kroniki-polskiej-galla-anonima
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. synchronizm
synchronizmy
D. synchronizmu
synchronizmów
C. synchronizmowi
synchronizmom
B. synchronizm
synchronizmy
N. synchronizmem
synchronizmami
Ms. synchronizmie
synchronizmach
W. synchronizmie
synchronizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. synchronisme
z p.-gr. syn-chronízō 'jestem (czyimś) rówieśnikiem, żyję w tym samym czasie'