-
4.
psych. jednoczesne występowanie zdarzeń, które łączy nie więź przyczynowo-skutkowa, lecz znaczeniowa -
Ms. lp wymawiany: [synchroniźmie] lub [synchronizmie].
-
[synchronism] lub [synchronizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia -
synonimy: synchroniczność
-
Ja osobiście uważam, że podstawą jednolitości kodu genetycznego jest synchronizm. Termin ten po raz pierwszy wprowadził Carl Gustaw Jung w wyniku zauważonej podczas seansów psychoterapeutycznych znaczącej zbieżności w czasie wewnętrznego aktu myślowego i zewnętrznego faktu materialnego. Jung uważał synchronizm za istniejące, ukryte prawo przyrody.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. synchronizm
synchronizmy
D. synchronizmu
synchronizmów
C. synchronizmowi
synchronizmom
B. synchronizm
synchronizmy
N. synchronizmem
synchronizmami
Ms. synchronizmie
synchronizmach
W. synchronizmie
synchronizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. synchronisme
z p.-gr. syn-chronízō 'jestem (czyimś) rówieśnikiem, żyję w tym samym czasie'