omotywać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

owijać jakimś kawałkiem materiału lub sznurem, powodując, że przylega to bardzo ścisłe do obiektu czynności

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	okręcać oplatać oplątywać
	hiperonimy:	owijać

	Całość dokładnie omotuje szalem i upuszcza zawiniątko na ziemię, tuż obok swoich stóp. źródło: Internet: wehikulczasu.cba.pl/viewtopic.php?f=230&t=966
	Kalina Paroll jeszcze na studiach omotywała sznurkiem burą, bawełnianą tkaninę i farbowała ją, uzyskując w ten sposób „pikasy” – modny wówczas motyw. źródło: Marta Sztokfisz: Caryca polskiej mody, święci i grzesznicy, 2015 (books.google.pl)
	Opuściłam lewą dłoń i chwyciłam ścierkę, omotując nią rękę kobiety. źródło: NKJP: Kim Harrison: Przynieście mi głowę wiedźmy, Esensja, nr 08, 2009-10-12
	Tylus i Mones patrzyli zdziwieni, jak knebluje jej usta, omotuje ciało w koc, owiązuje sznurem, a potem wrzuca na swojego wierzchowca. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Kiedy wiązał paczki zawierające minerskie ładunki i zapalniki, omotywał w worek peemy, czuł się jak przed laty dopinając plecak na wakacyjną wyprawę. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie - rocznik 20, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	omotywałem +(e)m omotywał	omotywałam +(e)m omotywała	omotywałom +(e)m omotywało	omotywaliśmy +(e)śmy omotywali	omotywałyśmy +(e)śmy omotywały
2 os.	omotywałeś +(e)ś omotywał	omotywałaś +(e)ś omotywała	omotywałoś +(e)ś omotywało	omotywaliście +(e)ście omotywali	omotywałyście +(e)ście omotywały
3 os.	omotywał	omotywała	omotywało	omotywali	omotywały

bezosobnik: omotywano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę omotywał będę omotywać	będę omotywała będę omotywać	będę omotywało będę omotywać	będziemy omotywali będziemy omotywać	będziemy omotywały będziemy omotywać
2 os.	będziesz omotywał będziesz omotywać	będziesz omotywała będziesz omotywać	będziesz omotywało będziesz omotywać	będziecie omotywali będziecie omotywać	będziecie omotywały będziecie omotywać
3 os.	będzie omotywał będzie omotywać	będzie omotywała będzie omotywać	będzie omotywało będzie omotywać	będą omotywali będą omotywać	będą omotywały będą omotywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		omotujmy
2 os.	omotuj	omotujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	omotywałbym bym omotywał	omotywałabym bym omotywała	omotywałobym bym omotywało	omotywalibyśmy byśmy omotywali	omotywałybyśmy byśmy omotywały
2 os.	omotywałbyś byś omotywał	omotywałabyś byś omotywała	omotywałobyś byś omotywało	omotywalibyście byście omotywali	omotywałybyście byście omotywały
3 os.	omotywałby by omotywał	omotywałaby by omotywała	omotywałoby by omotywało	omotywaliby by omotywali	omotywałyby by omotywały

bezosobnik: omotywano by

bezokolicznik: omotywać

imiesłów przysłówkowy współczesny: omotując

gerundium: omotywanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: omotujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: omotywany

odpowiednik aspektowy: omotać

	+	omotywać	+	CO + CZYM
	+	omotywać	+	CO + w CO

Zob. motać