omotywać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

podstępem i intrygami sprawiać, że ktoś zaczyna ulegać komuś i postępować zgodnie z jego oczekiwaniami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

opętywać

	Czuł, że powtarzając swoją historię, kochanka go omotuje. Bał się tego, tak jak się boi każdy mężczyzna, kiedy podejrzewa, że coś go oplątuje. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Nielegalne związki, 2011
	W dodatku była przez wiele miesięcy skazana na mękę obserwowania, jak narzeczonego, a potem męża, coraz bardziej omotuje starsza rywalka. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
	Scenariusz akcji od samego początku dostosowano do chłopaka. Poza tym, omotując Selerberga juniora, łatwiej będzie nawiązać znajomość także z jego siostrą. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
	Początkowo budzi w niej dobre myśli i uczucia, zgodnie z jej nastawieniem i oczekiwaniem, jednak z czasem omotuje ją i skłania do swych przewrotnych celów. źródło: Internet: artur.gorski.org.pl/?p=3713

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	omotywałem +(e)m omotywał	omotywałam +(e)m omotywała	omotywałom +(e)m omotywało	omotywaliśmy +(e)śmy omotywali	omotywałyśmy +(e)śmy omotywały
2 os.	omotywałeś +(e)ś omotywał	omotywałaś +(e)ś omotywała	omotywałoś +(e)ś omotywało	omotywaliście +(e)ście omotywali	omotywałyście +(e)ście omotywały
3 os.	omotywał	omotywała	omotywało	omotywali	omotywały

bezosobnik: omotywano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę omotywał będę omotywać	będę omotywała będę omotywać	będę omotywało będę omotywać	będziemy omotywali będziemy omotywać	będziemy omotywały będziemy omotywać
2 os.	będziesz omotywał będziesz omotywać	będziesz omotywała będziesz omotywać	będziesz omotywało będziesz omotywać	będziecie omotywali będziecie omotywać	będziecie omotywały będziecie omotywać
3 os.	będzie omotywał będzie omotywać	będzie omotywała będzie omotywać	będzie omotywało będzie omotywać	będą omotywali będą omotywać	będą omotywały będą omotywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		omotujmy
2 os.	omotuj	omotujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	omotywałbym bym omotywał	omotywałabym bym omotywała	omotywałobym bym omotywało	omotywalibyśmy byśmy omotywali	omotywałybyśmy byśmy omotywały
2 os.	omotywałbyś byś omotywał	omotywałabyś byś omotywała	omotywałobyś byś omotywało	omotywalibyście byście omotywali	omotywałybyście byście omotywały
3 os.	omotywałby by omotywał	omotywałaby by omotywała	omotywałoby by omotywało	omotywaliby by omotywali	omotywałyby by omotywały

bezosobnik: omotywano by

bezokolicznik: omotywać

imiesłów przysłówkowy współczesny: omotując

gerundium: omotywanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: omotujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: omotywany

odpowiednik aspektowy: omotać

+

omotywać

+

KOGO

Zob. motać