-
książk.
w tak dużym stopniu, że trudno o tym mówić
-
-
|
Uleganie opinii, owczy pęd niewypowiedzianie go denerwowały.
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967
|
|
Jestem panu za wszystko niewypowiedzianie wdzięczny.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
|
|
Widok wspaniały, ale nieopisanie smutny, chłopcu ścisnęło się serce, miał bowiem wrażenie, że to jakiś wódz-kapłan, może sam Kon-Tiki wchodzi po tych zmurszałych schodach ku zrujnowanej świątyni, niewypowiedzianie samotny, ostatni przedstawiciel świata, którego już nie ma.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
|
|
Poczułem się niewypowiedzianie głupio.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
|
|
Husajn zawsze wspominał dziadka jako „człowieka, któremu zawdzięcza niewypowiedzianie wiele”.
źródło: NKJP: David Hirst: Prawdziwy król sztucznego państwa, Gazeta Wyborcza, 1999-02-13
|
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
niewypowiedzianie _ Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy - cecha stopniowalna |
szyk: stały: antepozycja |
-
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 04.04.2019