mędrek

  • pot.  pejorat.  osoba, która uważa, że wszystko wie najlepiej
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

  • Musiał się z nim przecież wcześniej umówić, dać zaliczkę, zapłacić. I słuchać jego bzdur, wypowiadanych z miną wioskowego mędrka.

    źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowieści chłodnego morza, 2008

    Niespodziewanie okazało się, że społeczeństwo myśli zupełnie inaczej niż to się wcześniej wydawało różnym mędrkom.

    źródło: NKJP: Swoje wiem, Dziennik Polski, 2004-04-24

    Większość mieszkańców stolicy ukończyła jeszcze mniej klas niż on. Sebaggala był im bliższy niż mędrkowie z dyplomami.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009

    Mnie tego pokroju mędrki nie są w stanie nawet obrazić.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. mędrek
    mędrkowie
    ndepr
    mędrki
    depr
    D. mędrka
    mędrków
    C. mędrkowi
    mędrkom
    B. mędrka
    mędrków
    N. mędrkiem
    mędrkami
    Ms. mędrku
    mędrkach
    W. mędrku
    mędrkowie
    ndepr
    mędrki
    depr
  • Zob. mądry

CHRONOLOGIZACJA:
1545, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 12.03.2017