parodysta

Dobry parodysta przede wszystkim dostrzega, gdzie i o ile wyobraźnia twórcy działa automatycznie, bez kontroli - zdradzając swoje wewnętrzne nawyki i prawidła [...]. Wobec wielu dzisiejszych poetów mamy niezastąpioną w tym względzie wskazówkę w arcydziełkach sztuki kpiącego naśladownictwa u Artura Marii Swinarskiego.

źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959

Jest parodystą, który ma w swoim repertuarze ponad 80 głosów — od Niemena do Armstronga.

źródło: NKJP: Aleksander Trzaska: Nie czekaj na uśmiech!, Dziennik Zachodni, 2003-08-22

[...] poświęciła swój referat Mrożkowi, parodyście, który przeszedł długą drogę od „obrazków satyrycznych”, po teksty, w których parodia podporządkowana została podmiotowej obserwacji świata.

źródło: NKJP: Aleksandra Ubertowska: Promocja pierwszego tomu „Rysunków zebranych?, Gazeta Wyborcza, 1997-11-03

[...] w ostatnim odcinku [...], w którym pojawiają się parodyści ucharakteryzowani na znane postaci ze świata polityczno-kulturalnego, można było usłyszeć chrypkę X-a i ujrzeć kilka słynnych grymasów.

źródło: NKJP: Przemysław Franczak: Gwizdy na pożegnanie, Gazeta Krakowska, 2006-05-31

Usadowiona na ogół prawie bokiem do kamery pozwalała podziwiać swój odważny dekolt, a jej zalotny gest poprawiania kosmyków włosów od lat naśladowali parodyści.

źródło: NKJP: Berlusconi ginie z rąk kobiety, Polityka, 2004-06-26