proporcja - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

właściwy stosunek między częściami jakiejś całości albo parametrami danej rzeczy lub zjawiska, stwarzający wrażenie harmonii, symetrii czy piękna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

sprzeczne:

dysproporcja

dobre, doskonałe, idealne; prawidłowe, właściwe; złe proporcje
proporcje ciała, czoła, nosa, sylwetki, twarzy; budowli, budynku; nadwozia; obrazu
proporcje w budowie czegoś
proporcja i harmonia; kształt i proporcje; wymiary i proporcje; kolor i proporcje
brak; zmiana; kanon, zasada proporcji
zachować; poprawić; naruszyć, zaburzyć/zaburzać, zachwiać proporcje

	Kretenki oraz inne antyczne damy egipskim obyczajem obrysowywały oczy ciemną obwódką [...]. Powiększały oczy, ale nos i usta miały pozostać niewielkie. Podobnie piersi, krągłe i wysoko uniesione, były niezbyt duże. Mowy nie było też o długich „po szyję” nogach. Grecy i ich wzorem Rzymianie zasłynęli umiłowaniem proporcji. źródło: NKJP: Paulina Polak: Ubrane tylko w sztukę, Gazeta Krakowska, 2005-03-04
	...i coś mu w tej sylwetce nie pasowało, coś go uwierało. Czymś zaburzona proporcja, jakaś wypukłość, jakieś nienaturalne wybrzuszenie. źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
	Staraj się zwracać uwagę na konstrukcję nabywanych ubrań. To ona tworzy proporcje, a przecież chcesz wyglądać świetnie. źródło: NKJP: Izabela Jabłonowska: Ubierz się w uśmiech Stylowo i modnie, 2010
	- Bardzo razi „pudełkowaty” budynek LOT przy Bramie Wyżynnej. Godzi on w zasadę utrzymania symetrii i proporcji zabudowy miejskiej. źródło: NKJP: Artur Kiełbasiński: LOT sprzeda, Dziennik Bałtycki, 2000-01-05

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lm

	+	proporcja	+	(CZEGO)
	+	proporcja	+	(między CZYM)