werbena
-
bot. roślina zielna o małych, pokrytych meszkiem liściach i drobnych białoliliowych kwiatach, zebranych w gęste kiście
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe -
- wianek z werbeny
- pachnieć werbeną
-
Z kolei do świętych ziół mających zastosowanie w miłości należały: jabłko, jaśmin, kminek, kolendra, krwawnik pospolity, lawenda, lubczyk, majeranek, mirt, pięciornik kurze ziele, rozmaryn, tawuła błotna i werbena.
źródło: NKJP: Leszek Matela: Kod druidów i sekrety Celtów, 2006
Jej jasne włosy przyozdabiał wianek z werbeny i koniczyny.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Lubi zapachy słodkie i upajające, a perfumy odurzające, zwłaszcza anyż, bez, głóg, hiacynt, lilię, jaśmin, różę, magnolię i werbenę.
źródło: NKJP: Henryk Rekus: Astrologia Genesis, 2007
Jeszcze w XVI wieku dziewczęta, przepasane bylicą lub werbeną w wiankach z ziół, którym przypisywano szczególną moc, tańczyły wokół ognisk, śpiewając pieśni.
źródło: NKJP: (BDz): Noc Świętojańska, Gazeta Krakowska, 2004-06-22
Wśród roślin balkonowych jest wiele gatunków, które możemy sadzić razem z werbenami. Należą do nich aksamitki, begonie stale kwitnące, lobelie, kocanki, lantany, cynie, celizje czy heliotropy.
źródło: NKJP: Elwira: Kwiaty, kwiaty, kwiaty, Gazeta Krakowska, 2005-05-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. werbena
werbeny
D. werbeny
werben
C. werbenie
werbenom
B. werbenę
werbeny
N. werbeną
werbenami
Ms. werbenie
werbenach
W. werbeno
werbeny
-
łac. verbēna 'gałązka mirtu lub lauru'