-
1.b
pejorat. człowiek charakteryzujący się brakiem zdolności w jakiejś dziedzinie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Punkt wyjścia jest taki: gangster daje forsę na przedstawienie, ale żąda, by główną rolę zagrała jego kochanka, aktorskie beztalencie.
źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Warszawski Festiwal Filmowy, Gazeta Wyborcza, 1995-10-03
Co za okropnie pretensjonalne beztalencie z tego Andrzeja.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
Wharton jest beztalenciem, jego styl jest sztywny i pozbawiony lekkości. Nie trawię go...
źródło: NKJP: Internet
Najzdolniejsi poszli do wojska, zostały całkowite beztalencia.
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Jubileusz Gustawa Holoubka w warszawskim teatrze Ateneum, Gazeta Wyborcza, 1997-12-15
Jak jednak ta drużyna ma stawiać czoła przeciwnikom i zwyciężać, skoro jej trener publicznie oświadcza, że rekrutuje się ona z wyjątkowo nieudanego rocznika, co z góry ustawia ją w roli zbiorowiska beztalenci.
źródło: NKJP: Andrzej Gaberle: Trenerska odpowiedzialność, Gazeta Krakowska, 2004-09-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. beztalencie
beztalencia
D. beztalencia
beztalenci
C. beztalenciu
beztalenciom
B. beztalencie
beztalencia
N. beztalenciem
beztalenciami
Ms. beztalenciu
beztalenciach
W. beztalencie
beztalencia
-
+ beztalencie + (JAKIE) -
Od: bez talentu (zob. bez II , talent )