-
2.
jęz. związany ze zmianą wysokości brzmienia sylaby lub zmianą intonacji sylaby -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- akcent, język toniczny; intonacja, sylaba toniczna
-
Ani sylabiczny, ani sylabotoniczny, ani toniczny rytm rządzi takim układem, jakże typowym dla Przybosia [...].
źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959
[...] akcent łaciński miał charakter toniczny, tak samo, jak to było w języku greckim.
źródło: NKJP: Internet
Poezja ukazuje się nam zazwyczaj w płaszczu utkanym z różnych miar: sylab, akcentów tonicznych, cezur, strof, pieśni, rapsodów.
źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Szkice literackie. Klimat życia i klimat literatury : 1948-1967, 1988
W językach tonicznych, a więc takich, w których intonacja czyli wysokość dźwięku pełni funkcję dystynktywną, wyróżniamy tony dynamiczne i rejestrowe.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. toniczny
toniczny
toniczny
toniczne
toniczna
D. tonicznego
tonicznego
tonicznego
tonicznego
tonicznej
C. tonicznemu
tonicznemu
tonicznemu
tonicznemu
tonicznej
B. tonicznego
tonicznego
toniczny
toniczne
toniczną
N. tonicznym
tonicznym
tonicznym
tonicznym
toniczną
Ms. tonicznym
tonicznym
tonicznym
tonicznym
tonicznej
W. toniczny
toniczny
toniczny
toniczne
toniczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. toniczni
toniczni
toniczne
toniczne
D. tonicznych
tonicznych
tonicznych
tonicznych
C. tonicznym
tonicznym
tonicznym
tonicznym
B. tonicznych
tonicznych
tonicznych
toniczne
N. tonicznymi
tonicznymi
tonicznymi
tonicznymi
Ms. tonicznych
tonicznych
tonicznych
tonicznych
W. toniczni
toniczni
toniczne
toniczne
-
Rz + toniczny + szyk: neutralny -
internac.
ang. tonic
fr. tonique
niem. tonisch
z gr. tonikós 'napięty, głosowy'
Nie można wykluczyć bezpośredniego zapożyczenia z języka francuskiego.