rozkłócać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

kulin. mieszając, rozbijać lub łączyć z czymś

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

Połączenia

rozkłócać jajko, śmietanę, żółtka
rozkłócać coś z jajkiem, z mąką, ze śmietaną
rozkłócać dobrze, dokładnie

Cytaty

W miseczce pędzelkiem rozkłócam jajko i smaruję nim ciasto po brzegach, żeby się skleiło.

źródło: NKJP: Kurt Scheller: Jabłka, czyli podwieczorek, Gazeta Wyborcza, 1997-05-09

Dwa półlitrowe kefiry [...] rozkłócam z ćwiartką dwunastoprocentowej śmietany i zalewam warzywa.

źródło: NKJP: Monika Babcia z Jeżyc: Obiad z Expressem, Gazeta Poznańska, 2002-05-17

Z masła i mąki robimy białą zasmażkę, zaprawiamy zupę i gotujemy na małym ogniu przez 10 min. Przed samym podaniem zdejmujemy z ognia, rozkłócamy żółtko ze śmietaną i wlewamy do zupy.

źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Jabłka miłości, Wieczór Wybrzeża, 2001-08-31

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozkłócam	rozkłócamy
2 os.	rozkłócasz	rozkłócacie
3 os.	rozkłóca	rozkłócają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkłócałem +(e)m rozkłócał	rozkłócałam +(e)m rozkłócała	rozkłócałom +(e)m rozkłócało	rozkłócaliśmy +(e)śmy rozkłócali	rozkłócałyśmy +(e)śmy rozkłócały
2 os.	rozkłócałeś +(e)ś rozkłócał	rozkłócałaś +(e)ś rozkłócała	rozkłócałoś +(e)ś rozkłócało	rozkłócaliście +(e)ście rozkłócali	rozkłócałyście +(e)ście rozkłócały
3 os.	rozkłócał	rozkłócała	rozkłócało	rozkłócali	rozkłócały

bezosobnik: rozkłócano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozkłócał będę rozkłócać	będę rozkłócała będę rozkłócać	będę rozkłócało będę rozkłócać	będziemy rozkłócali będziemy rozkłócać	będziemy rozkłócały będziemy rozkłócać
2 os.	będziesz rozkłócał będziesz rozkłócać	będziesz rozkłócała będziesz rozkłócać	będziesz rozkłócało będziesz rozkłócać	będziecie rozkłócali będziecie rozkłócać	będziecie rozkłócały będziecie rozkłócać
3 os.	będzie rozkłócał będzie rozkłócać	będzie rozkłócała będzie rozkłócać	będzie rozkłócało będzie rozkłócać	będą rozkłócali będą rozkłócać	będą rozkłócały będą rozkłócać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozkłócajmy
2 os.	rozkłócaj	rozkłócajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkłócałbym bym rozkłócał	rozkłócałabym bym rozkłócała	rozkłócałobym bym rozkłócało	rozkłócalibyśmy byśmy rozkłócali	rozkłócałybyśmy byśmy rozkłócały
2 os.	rozkłócałbyś byś rozkłócał	rozkłócałabyś byś rozkłócała	rozkłócałobyś byś rozkłócało	rozkłócalibyście byście rozkłócali	rozkłócałybyście byście rozkłócały
3 os.	rozkłócałby by rozkłócał	rozkłócałaby by rozkłócała	rozkłócałoby by rozkłócało	rozkłócaliby by rozkłócali	rozkłócałyby by rozkłócały

bezosobnik: rozkłócano by

bezokolicznik: rozkłócać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozkłócając

gerundium: rozkłócanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozkłócanie	rozkłócania
D.	rozkłócania	rozkłócań
C.	rozkłócaniu	rozkłócaniom
B.	rozkłócanie	rozkłócania
N.	rozkłócaniem	rozkłócaniami
Ms.	rozkłócaniu	rozkłócaniach
W.	rozkłócanie	rozkłócania

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozkłócający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozkłócający	rozkłócający	rozkłócający	rozkłócające	rozkłócająca
D.	rozkłócającego	rozkłócającego	rozkłócającego	rozkłócającego	rozkłócającej
C.	rozkłócającemu	rozkłócającemu	rozkłócającemu	rozkłócającemu	rozkłócającej
B.	rozkłócającego	rozkłócającego	rozkłócający	rozkłócające	rozkłócającą
N.	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającą
Ms.	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozkłócający	rozkłócający	rozkłócające	rozkłócające
D.	rozkłócających	rozkłócających	rozkłócających	rozkłócających
C.	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającym	rozkłócającym
B.	rozkłócających	rozkłócających	rozkłócających	rozkłócające
N.	rozkłócającymi	rozkłócającymi	rozkłócającymi	rozkłócającymi
Ms.	rozkłócających	rozkłócających	rozkłócających	rozkłócających

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozkłócany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozkłócany	rozkłócany	rozkłócany	rozkłócane	rozkłócana
D.	rozkłócanego	rozkłócanego	rozkłócanego	rozkłócanego	rozkłócanej
C.	rozkłócanemu	rozkłócanemu	rozkłócanemu	rozkłócanemu	rozkłócanej
B.	rozkłócanego	rozkłócanego	rozkłócany	rozkłócane	rozkłócaną
N.	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócaną
Ms.	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozkłócani	rozkłócani	rozkłócane	rozkłócane
D.	rozkłócanych	rozkłócanych	rozkłócanych	rozkłócanych
C.	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanym	rozkłócanym
B.	rozkłócanych	rozkłócanych	rozkłócanych	rozkłócane
N.	rozkłócanymi	rozkłócanymi	rozkłócanymi	rozkłócanymi
Ms.	rozkłócanych	rozkłócanych	rozkłócanych	rozkłócanych

odpowiednik aspektowy: rozkłócić

Składnia

+

rozkłócać

+

CO + (z CZYM)

Pochodzenie

Zob. kłócić (się)