falsyfikator - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

książk. osoba, która wykonuje nielegalne kopie jakichś wartościowych rzeczy, aby uzyskać dzięki temu wymierne korzyści

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

Relacje znaczeniowe

synonimy:

fałszerz
podrabiacz

Cytaty

Czy jakiś „znawca” zwymyślał go kiedy, że sprzedał mu „falsyfikat?”. [...] drowi Romanowi Reinfussowi [...] wskazywałem na Oskwarka jako na kontynuatora, a nie falsyfikatora starej sztuki ludowej.

źródło: NKJP: Norbert Lippończy: Oskwarek znowu maluje, Polska Sztuka Ludowa, 1960

[...] starszy pan reprezentował tzw. szkołę lwowską - najlepszych falsyfikatorów, którzy swoje umiejętności zdobywali jeszcze w przedwojennym Lwowie. W piwnicy domu mężczyzny znaleziono ponad sto matryc niemal wszystkich możliwych pieczątek i dokumentów: od paszportów, dowodów osobistych, świadectw maturalnych i dyplomów uczelni, po różnego rodzaju zaświadczenia o ukończeniu specjalistycznych kursów.

źródło: Internet: facet.interia.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	falsyfikator	falsyfikatorzy	ndepr
M.	falsyfikator	falsyfikatory	depr
D.	falsyfikatora	falsyfikatorów
C.	falsyfikatorowi	falsyfikatorom
B.	falsyfikatora	falsyfikatorów
N.	falsyfikatorem	falsyfikatorami
Ms.	falsyfikatorze	falsyfikatorach
W.	falsyfikatorze	falsyfikatorzy	ndepr
W.	falsyfikatorze	falsyfikatory	depr

Składnia

+

falsyfikator

+

(CZEGO)

Pochodzenie

łac. śred. falsificator 'fałszerz, oszust'