-
2.
książk. osoba, która jest skłonna do abstrakcyjnych i zawiłych rozważań -
D. lp wymawiany: [metafizyka] lub metafizyka], M. lm wymawiany: metafizycy] lub [metafizycy].
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
Pamiętajmy jednak o tym, że prawdziwe odkrycia nie są dziełem techników ani rzemieślników, ale metafizyków i marzycieli - utopistów praktykujących, którym właściwa jest nie egzaltacja, lecz rzemieślnicza trzeźwość.
źródło: NKJP: Ludwik Flaszen: Po śmierci Jerzego Grotowskiego, Gazeta Wyborcza, 1999-01-18
A więc utalentowany realista-fantastyk, a także (nieświadomy, jak dodaje Witkacy) metafizyk o samodzielnej wyobraźni i niezwykłym bogactwie psychicznym.
źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Porachunki z XX wiekiem. Szkice i rozprawy literackie, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. metafizyk
metafizycy
ndepr metafizyki
depr D. metafizyka
metafizyków
C. metafizykowi
metafizykom
B. metafizyka
metafizyków
N. metafizykiem
metafizykami
Ms. metafizyku
metafizykach
W. metafizyku
metafizycy
ndepr metafizyki
depr -
Od: metafizyka