-
2.
książk. dodatkowy charakter, jakiego nabiera coś w oczach obserwatorów lub uczestników -
ATEMATYCZNY
-
- posmak polityczny
- posmak sensacji, skandalu
- mieć posmak czegoś
-
Pewien posmak sensacji towarzyszył powtórnemu małżeństwu Mieczysława F. Rakowskiego – też premiera – z Elżbietą Kępińską, też aktorką.
źródło: NKJP: Agata Pustułka, Trybuna Śląska, 2001-12-06
Sztuki Mrożka miały niemal zawsze wymiar czy przynajmniej posmak polityczny, wyczuwalny co prawda silniej na widowni aniżeli na scenie, a zwłaszcza — w jawnych (więc cenzurowanych) ocenach.
źródło: NKJP: Jan Błoński: Wszystkie sztuki Sławomira Mrożka, 1995
Potem rozeszli się i doktor poślubił, także rozwiedzioną, swoją pierwszą narzeczoną. Sprawa ta w Warszawie nabrała posmaku skandalu towarzyskiego [...].
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: W każdy piątek: Ścieżki czasu, Dziennik Polski, 2008-11-14
Więc proszę już nie złościć się na magików. Oni ubarwiają życie, dając ludziom nie tylko dobrą zabawę, ale także posmak tajemnicy [...].
źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008
Dla poddanych królewskich w Anglii, Danii czy Hiszpanii utożsamianie się z perypetiami rodziny królewskiej ma dodatkowy posmak patriotyzmu.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Silikon, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. posmak
posmaki
D. posmaku
posmaków
C. posmakowi
posmakom
B. posmak
posmaki
N. posmakiem
posmakami
Ms. posmaku
posmakach
W. posmaku
posmaki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ posmak + (CZEGO)+ posmak + (JAKI) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego posmakować ; zob. smak