ubłocić - Wielki słownik języka polskiego PAN

ubrudzić błotem jakaś osobę lub rzecz

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

brudny i ubłocony, mokry i ubłocony, przemoczony i ubłocony,
ubłocony wózek; ubłocone auta, ciężarówki; adidasy, buciory, buty, gumiaki, obuwie, trzewiki; twarze; ubłocona sukienka
mocno, niemiłosiernie ubłocony

	Miałem do wyboru dwie opcje: albo pakować rower na dach i ubłocić auto z zewnątrz, albo wcisnąć dwa kółka do bagażnika i ubłocić wnętrze ... źródło: Internet: bezspiny.pl/2016/07/myjka-przenosna-hamron
	Ostatnio zapłaciłbym mandat za to, że jeżdżę ubłoconym autem. źródło: NKJP: Kilometry błota, Dziennik Polski, 2003-11-07
	[...] jeśli mężczyzna wchodzi do domu w ubłoconych butach, to może się za tym kryć brak poszanowania dla wysiłków i pracy jego partnerki. źródło: NKJP: (tor): Nauczmy się kłócić po ludzku, Dziennik Bałtycki, 2000-01-29
	Od kilku miesięcy musimy się męczyć i omijać ubłoconą drogę przechodząc przez trawnik – skarży się Czytelnik. źródło: NKJP: (MG-JD): Gorący telefon, Gazeta Krakowska, 2006-12-12
	[...] do kuchni wbiegł Killer, zostawiając na posadzce malownicze ślady ubłoconych łap. źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ubłociłem +(e)m ubłocił	ubłociłam +(e)m ubłociła	ubłociłom +(e)m ubłociło	ubłociliśmy +(e)śmy ubłocili	ubłociłyśmy +(e)śmy ubłociły
2 os.	ubłociłeś +(e)ś ubłocił	ubłociłaś +(e)ś ubłociła	ubłociłoś +(e)ś ubłociło	ubłociliście +(e)ście ubłocili	ubłociłyście +(e)ście ubłociły
3 os.	ubłocił	ubłociła	ubłociło	ubłocili	ubłociły

bezosobnik: ubłocono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ubłoćmy
2 os.	ubłoć	ubłoćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ubłociłbym bym ubłocił	ubłociłabym bym ubłociła	ubłociłobym bym ubłociło	ubłocilibyśmy byśmy ubłocili	ubłociłybyśmy byśmy ubłociły
2 os.	ubłociłbyś byś ubłocił	ubłociłabyś byś ubłociła	ubłociłobyś byś ubłociło	ubłocilibyście byście ubłocili	ubłociłybyście byście ubłociły
3 os.	ubłociłby by ubłocił	ubłociłaby by ubłociła	ubłociłoby by ubłociło	ubłociliby by ubłocili	ubłociłyby by ubłociły

bezosobnik: ubłocono by

bezokolicznik: ubłocić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ubłociwszy

gerundium: ubłocenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ubłocony

+

ubłocić

+

KOGO/CO

Zob. błoto