głupkowaty

[…] bezzębny staruszek wciąż stał przed Alicją i, nic nie rozumiejąc, rozglądał się wkoło z głupkowatą miną , co jeszcze bardziej bawiło obecnych.

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Niestety, nie można rozmawiać z kimś, kto nie chce słuchać, a jedyną odpowiedzią - na jaką go stać – jest szyderczy i głupkowaty śmiech.

źródło: NKJP: Wiktor Werner: Trawa albo boisko?, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1992-07-01

Kiedy wstałam dziś rano i popatrzyłam w lustro, zobaczyłam kostropate włosy w strąkach, obwisłą i pomarszczoną skórę, nabiegłe krwią oczy i głupkowaty wyraz twarzy.

źródło: NKJP: Przychodzi baba do lekarza, Dziennik Polski, 2002-10-11

Pewien profesor lubił zadawać studentom głupkowate pytania . Raz zapytał studenta: – Proszę mi powiedzieć, jak długo można żyć bez mózgu?

źródło: NKJP: xx: Akademia humoru Aleksandra Trzaski, Dziennik Zachodni, 2006-11-03

[...] był takim tchórzem, że nawet mówiąc do kobiety, cały aż się trząsł. Nie przeszkadzało mu to jednak wygłaszać głupkowatych uwag i w ogóle robić z siebie błazna.

źródło: NKJP: Anna Łabudzińska: Niedopełenie, Esensja, 2009-04-08