popłakać - Wielki słownik języka polskiego PAN

spędzić pewien czas, płacząc

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Nie warto rozpamiętywać przeszłości, choć lepiej popłakać niż tłumić swoje emocje źródło: NKJP: Maria Zawała: Zwalniają..., Dziennik Zachodni, 2009-01-16
	Gdy dziecko trochę popłacze podczas rozstania, a później bawi się znakomicie z rówieśnikami, nie powinno budzić to niepokoju opiekunów. źródło: NKJP: MIKO: Forum czytelników, Gazeta Poznańska, 2003-09-25
	No wiesz, ktoś widział Jurka w kawiarni z jakąś panią... Popłakałam w łazience, lecz nigdy nic nie mówiłam. źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007
	Wstała i chwilę popłakała na jego ramieniu. źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
	Chłop był młody, to prawda. Ale długo wojował, już o nim w jego wiosce trochę zapomnieli. Żona popłacze jeszcze, pocieszy się. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1955

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popłakałem +(e)m popłakał	popłakałam +(e)m popłakała	popłakałom +(e)m popłakało	popłakaliśmy +(e)śmy popłakali	popłakałyśmy +(e)śmy popłakały
2 os.	popłakałeś +(e)ś popłakał	popłakałaś +(e)ś popłakała	popłakałoś +(e)ś popłakało	popłakaliście +(e)ście popłakali	popłakałyście +(e)ście popłakały
3 os.	popłakał	popłakała	popłakało	popłakali	popłakały

bezosobnik: popłakano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popłaczmy
2 os.	popłacz	popłaczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popłakałbym bym popłakał	popłakałabym bym popłakała	popłakałobym bym popłakało	popłakalibyśmy byśmy popłakali	popłakałybyśmy byśmy popłakały
2 os.	popłakałbyś byś popłakał	popłakałabyś byś popłakała	popłakałobyś byś popłakało	popłakalibyście byście popłakali	popłakałybyście byście popłakały
3 os.	popłakałby by popłakał	popłakałaby by popłakała	popłakałoby by popłakało	popłakaliby by popłakali	popłakałyby by popłakały

bezosobnik: popłakano by

bezokolicznik: popłakać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: popłakawszy

gerundium: popłakanie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. płakać