-
2.
książk. osoba, która wbrew swojej woli musiała opuścić ojczysty kraj -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
hiperonimy: emigrant
-
Niektórzy polscy historycy przypuszczają, że uczestnikiem Roku Świętego w Rzymie mógł być nasz król-wygnaniec i tułacz, Władysław Łokietek, który konno przywędrował nad Tybr [...].
źródło: NKJP: Anno Santo, Dziennik Polski, 1999-02-19
Nie bez pewnego żalu opuszczałem gościnną Wyspę Brytyjską, która przez kilka lat była moją przystanią, prawie drugą ojczyzną dla bezdomnego tułacza [...].
źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
Na Żywiecczyźnie okupant składał moim rodakom, którzy znajdowali się na specjalnie przygotowanych listach wysiedleńczych, propozycje, aby wpisywali się na listę osób pochodzenia niemieckiego [...]. Nie skorzystali z tej oferty i za to spotkał ich los tułacza, los wysiedleńca.
źródło: NKJP: Sprawozdanie z 41. posiedzenia Senatu RP w dniu 28 maja 2003 r.
Poczuli się znów pielgrzymami, tułaczami i wygnańcami na obcej ziemi, nie odstępował ich bowiem kompleks klęski i poniżenia w oczach świata, dręczyły wyrzuty sumienia, że opuszczając kraj i wybierając życie bezpieczne, zrywają tym samym więzy z narodem, który cierpi pod dwoma okupacjami [...]
źródło: NKJP: Jerzy Święch: Nowoczesność Szkice o literaturze polskiej XX wieku, 2007
Kilka lat temu wyszła w Polsce książka o tułaczach Wielkiej Emigracji.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Asystent śmierci. Powieść o karykaturach Mahometa, o miłości i nienawiści w Europie, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tułacz
tułacze
ndepr tułacze
depr D. tułacza
tułaczy
C. tułaczowi
tułaczom
B. tułacza
tułaczy
N. tułaczem
tułaczami
Ms. tułaczu
tułaczach
W. tułaczu
tułacze
ndepr tułacze
depr -
Rzeczownik od czasownika tułać się < psł. dial. *tulati sę 'wlec się, skradać się, włóczyć się'