System języka szwedzkiego ilustruje zatem model konwergencyjny w odniesieniu do zaimka i przymiotnika oraz model identyczności typów dystynkcji rodzajowych w sg. i pl. rzeczownika.
źródło: Witold Maciejewski: O przestrzeni w języku: studium typologiczne z językiem polskim w centrum, 1996 (books.google.pl)
Dla dopełniacza pl rzeczowników żeńskich samogłoskowych nawet współczesna norma przyjmuje końcówkę -i, np. lilii, herezji.
źródło: Teodozja Rittel: Elżbieta Drużbacka: Język i tekst, 2007 (rep.up.krakow.pl/)