smutnawy

Maria była drobną blondynką, cichą, smutnawą. Podobną do Zofii, ale mniej silną.

źródło: NKJP: Renata Radłowska: Nowohucka telenowela, 2008

Kiedyś podszedł do mnie na takim przyjęciu smutnawy, bladawy i łysawy pan, uścisnął mi rękę jakoś znacząco i powiedział: „Rozdziobią nas kruki, wrony”. Smutno mi się zrobiło, on pomilczał chwilę i dodał: „Jestem synem Pochodni chrześcijaństwa” i odszedł.

źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007

Moja rodzina jest zawiedziona, rodzice smutnawi, bo radość z faktu, że mogą zostać dziadkami była wielka. Nie wspomnę już o teściach, którzy jeszcze nic nie wiedzą, że znów nic z tego, niech się jeszcze pocieszą, nie mam nastroju im mówić teraz o rzeczywistości.

źródło: NKJP: Internet

W dwa miesiące później do drzwi zastukał gość całkiem podobny do polonusa Emila z telenoweli „Złotopolscy”. Miał kosz kwiatów dla pani Wandy, był smutnawy, ale i czarujący przy tym.

źródło: NKJP: Eskapada Jasia, Dziennik Polski, 2000-03-31