-
1.b
trochę smutny - świadczący o tym, że ktoś odczuwa smutek -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: smętnawy
-
Maksymilianek nie płakał, ale oczka miał smutnawe. Za to płakały inne dzieci ... i to jak. Ja trzymałam się do czasu zamknięcia za sobą drzwi przedszkola. I nie wiem jak dojechałam do rodziców za ścianą własnych łez.
źródło: NKJP: Internet
[...] wychodzę któregoś dnia z gminy i widzę, idzie wolnym krokiem przede mną, w końcu przystaje i uśmiechając się tym swoim smutnawym uśmiechem, pyta się, czy się gniewam na nią.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
[...] smutnawą minkę miałem, jak się dowiedziałem ile kosztuje taka przyjemność.
źródło: NKJP: Internet
W cieniu rzeczywiście oddychało się lżej, zieloność trawy, drzew i krzaków koiła oczy, a zapach ziół i dzikich kwiatów przypominał, że są dobra zgoła odmienne od samochodów, jazd, miast i obowiązków. I pewnie dlatego przyszło mu na wspominki. Skojarzone z kwiatami, suto pokrywającymi łąkę, walczącymi o prymat z trawą. To chyba było trochę smutne skojarzenie; na twarzy miał smutnawy półuśmiech.
źródło: NKJP: (DELL): Klucz do duszy, Dziennik Polski, 2006-06-24
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. smutnawy
smutnawy
smutnawy
smutnawe
smutnawa
D. smutnawego
smutnawego
smutnawego
smutnawego
smutnawej
C. smutnawemu
smutnawemu
smutnawemu
smutnawemu
smutnawej
B. smutnawego
smutnawego
smutnawy
smutnawe
smutnawą
N. smutnawym
smutnawym
smutnawym
smutnawym
smutnawą
Ms. smutnawym
smutnawym
smutnawym
smutnawym
smutnawej
W. smutnawy
smutnawy
smutnawy
smutnawe
smutnawa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. smutnawi
smutnawi
smutnawe
smutnawe
D. smutnawych
smutnawych
smutnawych
smutnawych
C. smutnawym
smutnawym
smutnawym
smutnawym
B. smutnawych
smutnawych
smutnawych
smutnawe
N. smutnawymi
smutnawymi
smutnawymi
smutnawymi
Ms. smutnawych
smutnawych
smutnawych
smutnawych
W. smutnawi
smutnawi
smutnawe
smutnawe
-
Por. smutek, smucić