depeszowiec

Poznałem go już pod koniec roku 1958, gdy zaczynałem pracę jako depeszowiec działu zagranicznego w „Sztandarze Młodych”.

źródło: NKJP: Ernest Skalski: - Tobą, ty....., zajmie się sam Różański. A wiesz, ty....., kto to jest towarzysz Różański? ..., Gazeta Wyborcza, 1996-01-05

Po studiach pracowałem jako dziennikarz – od nocnego depeszowca (najczarniejsza robota w tym fachu) po kierownika działu.

źródło: NKJP: Stanisław Janicki: Jak zostałem reżyserem filmowym, Trybuna Śląska, 2001-11-30

Rozmowę z Tannenbaumem przerwało wejście depeszowca, który podszedł do swojego szefa i wręczył mu teleks ze wstępnymi wynikami.

źródło: NKJP: Internet

Pracował w dziale reklamy firmy telekomunikacyjnej, jako prezenter i depeszowiec w kilku rozgłośniach radiowych, jako reporter w „Życiu Warszawy”.

źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda, Marcin Meller: Rocznik cudownej szansy, Polityka nr 2375, 2002-11-09

Kolegium z 16 listopada 1981 roku apelowało „aby zobowiązać depeszowców, żeby tak gospodarowali materiałem, by nie uszczuplać kolumn publicystycznych z wydania sobotnio-niedzielnego”.

źródło: NKJP: Grzegorz Sztoler: Słabe zdjęcie generała, Dziennik Zachodni, 2005-02-10