-
1.
kultur. okres schyłku XIX wieku charakteryzujący się tendencjami dekadenckimi w życiu społecznym, obyczajowości, literaturze i sztuce -
[fę de sjekl]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
Fin de siècle był okresem wyjątkowym. Wykształcony przez programy filozoficzno-estetyczne, które spowodowały przełom duchowy, emanował atmosferą swoistego fermentu i niepokoju, posiadającego u swoich podstaw zarówno poglądy Friedricha Nietschego, jego afirmację życia oraz czynu heroicznego, jak i Artura Schopenhauera [...].
źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą. Opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
Każdy pokój, kuchnia, atelier, to początek XX wieku, w stylu fin de siècle. Kilkunastu bohaterów sztuki ubrano w kostiumy, dbając o ich właściwy styl i szyk. Przywołano wszystkie postaci, jakie wymienia w swym utworze Gabriela Zapolska.
źródło: NKJP: (kis): W kamienicy pani Dulskiej, Dziennik Polski, 2008-01-14
Rozkoszna atmosfera fin de siècle’u, jedność muzyki i poezji (a słowa także wysokiej próby, m.in. Verlaine’a i Baudelaire’a), subtelna zmysłowość atmosfery niesionej przez te miniatury znalazły w śpiewaczce idealną odtwórczynię.
źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Ścieżki miłości, Polityka, 2004-04-10
Owe tańce powszechne zostają artystycznie opracowane, doprowadzone do perfekcji technicznej i wykonywane jako tańce estradowe. Wspomnieć tu można słynne konkursy paryskie z epoki fin de siècle czy filmowe produkcje taneczne Freda Astaire'a.
źródło: NKJP: Maria Gołaszewska: Estetyka pięciu zmysłów, 1997
W swojej twórczości głosił ład i harmonię świata, przeciwstawiając ją „mrokom” dekadentyzmu i fin de siecle'u.
źródło: NKJP: Internet
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m3, odmienny: siècle D. lp siècle'u, B. lp siècle, N. siècle'owi, Ms. siècle'em
Zwykle lp -
fr. 'koniec wieku'