tytanizm

Mickiewicz więc w III części Dziadów przebył drogę od konradyzmu do mesjanizmu, i ponad samotny dramatyzm i tytanizm Konrada przedłożył wyższą, doskonalszą ideę mesjanizmu.

źródło: NKJP: Krystyna Ratajska: Neomesjanistyczni spadkobiercy Mickiewicza, 1998

[...] monolog Konrada ma być zarówno wyrazem tytanizmu, jak i jego skompromitowaniem poprzez doprowadzenie go do konsekwencji obrażających nasze poczucie moralne i ujawniających jego sprzeczności wewnętrzne.

źródło: Leszek Zwierzyńsk: Hermeneutyczny wiersz Mickiewicza, 1993 (sbc.org.pl)

Frapująco wypada porównanie węzłowych fragmentów obu dzieł, gdzie tytanizmowi Fausta przeciwstawiona zostaje „spowiedź wydrążonej duszy rosyjskiego panicza, dla którego europejski tytanizm okazał się ciężarem nie do udźwignięcia”.

źródło: Izabela Osiadac: Czas Dostojewskiego, 2014-06-14 (machinamysli.wordpress.com)

Jak więc widać, nauka radziecka była w owym czasie istną legendą, czymś mitycznym w swym tytanizmie, jakąś niedościgłą czy niedosiężną dla zwykłych śmiertelników mocą duchową.

źródło: Janusz Szpotański: Fragmenty nienapisanej biografii (polskieradio.pl)