bajdurzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. mówić rzeczy nieprawdziwe lub głupie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	synonimy:	bajać barłożyć pleść wyplatać
	hiperonimy:	gadać

	A kto powiedział, że piosenki muszą koniecznie bajdurzyć o szczęśliwej lub nieszczęśliwej miłości. źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen : kiedy się dziwić przestanę...: monografia artystyczna, 2004
	W latach 30. sadzono już sosny na masową skalę, co Szołochow popierał. - Nie znaczy to, że kazał posadzić kilkadziesiąt hektarów lasu! Ludzie bajdurzą, że był wszechmocny, znał prywatny telefon Stalina i w razie czego wykręcał numer. źródło: NKJP: Anna Żebrowska: Cichy Don, Gazeta Wyborcza, 1998-11-20
	[...] przy wódce bajdurzyli, żeby kupić stary autobus i zrobić tournée po Stanach. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
	- Bajdurzysz, dziadu - mruknął jakiś niedowiarek. - Prawdę gadam! - zaperzył się staruch. - Przypomnicie sobie moje słowa [...] źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
	Wprawdzie już wtedy bajdurzono nam o szermierce na pięści i szlachetnej sztuce samoobrony, ale każdy głupi wiedział przecież, o co w gruncie rzeczy chodziło. źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bajdurzyłem +(e)m bajdurzył	bajdurzyłam +(e)m bajdurzyła	bajdurzyłom +(e)m bajdurzyło	bajdurzyliśmy +(e)śmy bajdurzyli	bajdurzyłyśmy +(e)śmy bajdurzyły
2 os.	bajdurzyłeś +(e)ś bajdurzył	bajdurzyłaś +(e)ś bajdurzyła	bajdurzyłoś +(e)ś bajdurzyło	bajdurzyliście +(e)ście bajdurzyli	bajdurzyłyście +(e)ście bajdurzyły
3 os.	bajdurzył	bajdurzyła	bajdurzyło	bajdurzyli	bajdurzyły

bezosobnik: bajdurzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bajdurzył będę bajdurzyć	będę bajdurzyła będę bajdurzyć	będę bajdurzyło będę bajdurzyć	będziemy bajdurzyli będziemy bajdurzyć	będziemy bajdurzyły będziemy bajdurzyć
2 os.	będziesz bajdurzył będziesz bajdurzyć	będziesz bajdurzyła będziesz bajdurzyć	będziesz bajdurzyło będziesz bajdurzyć	będziecie bajdurzyli będziecie bajdurzyć	będziecie bajdurzyły będziecie bajdurzyć
3 os.	będzie bajdurzył będzie bajdurzyć	będzie bajdurzyła będzie bajdurzyć	będzie bajdurzyło będzie bajdurzyć	będą bajdurzyli będą bajdurzyć	będą bajdurzyły będą bajdurzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bajdurzmy
2 os.	bajdurz	bajdurzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bajdurzyłbym bym bajdurzył	bajdurzyłabym bym bajdurzyła	bajdurzyłobym bym bajdurzyło	bajdurzylibyśmy byśmy bajdurzyli	bajdurzyłybyśmy byśmy bajdurzyły
2 os.	bajdurzyłbyś byś bajdurzył	bajdurzyłabyś byś bajdurzyła	bajdurzyłobyś byś bajdurzyło	bajdurzylibyście byście bajdurzyli	bajdurzyłybyście byście bajdurzyły
3 os.	bajdurzyłby by bajdurzył	bajdurzyłaby by bajdurzyła	bajdurzyłoby by bajdurzyło	bajdurzyliby by bajdurzyli	bajdurzyłyby by bajdurzyły

bezosobnik: bajdurzono by

bezokolicznik: bajdurzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: bajdurząc

gerundium: bajdurzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: bajdurzący

Zob. bajać