partykuła

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. część mowy

  • 1.

    jęz.  nieodmienny wyraz lub nieodmienna część wyrazu, których funkcją jest modyfikowanie treści jakiegoś innego wyrazu lub zdania
  • W literaturze specjalistycznej używane są różne definicje partykuły, w zależności od założeń teoretycznych danego opisu języka.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • hiperonimy:  część mowy
  • Oczywiście, reguła jest jednoznaczna i mówi o konieczności łącznej pisowni partykuły przeczącej „nie” z rzeczownikami. Rodacy robią notoryczne błędy przede wszystkim wtedy, gdy trzeba do tekstu wprowadzić rzeczowniki odczasownikowe, takie jak niewykorzystanie, niepalenie, niezgłoszenie, niedotrzymanie, nieosiągnięcie, niepicie, niewywiązywanie się, niezawiadomienie itp.

    źródło: NKJP: Jan Miodek: Spokojnie, to nie epidemia!, Dziennik Zachodni, 2003-12-23

    [...] mówimy „chodźcież wreszcie”. Dodajemy tam „ż”, żeby nasza mowa była intensywniejsza. [...] do jednego człowieka powiem „chodźże”. Tutaj „że” jest partykułą wzmacniającą.

    źródło: NKJP: Ożeż ty!, Dziennik Polski, 2006-10-06

    Traf chciał, że ich (chyba) ciężarówka rozpadła się kilkanaście kilometrów przed dotarciem do celu, w związku z czym (chyba) osiedlili się w miasteczku San Mateo. Dalsze używanie partykuły „chyba” może być nużące [...].

    źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. partykuła
    partykuły
    D. partykuły
    partykuł
    C. partykule
    partykułom
    B. partykułę
    partykuły
    N. partykułą
    partykułami
    Ms. partykule
    partykułach
    W. partykuło
    partykuły
  • bez ograniczeń + partykuła +
    (JAKA)
  • łac. particula 'cząsteczka'