spienić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

jeźdź. zmęczyć konia jazdą tak, że jego ciało pokryło się pianą, a z pyska zaczęła lecieć pieniąca się ślina

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

hiperonimy:

zmęczyć

	Kiedyś dziwiłam się, że po rozsiodłaniu stoją dłuższą chwile nieruchomo, teraz wiem, że suszą się w ten sposób. [...] Oczywiście nie zdarza mi się spienić konia, zresztą na gęstej zimowej sierści chyba nawet tego nie da się zauważyć. źródło: Internet: forum.swiatkoni.pl
	Z dwóch stron króla Jana - siedzącego na spienionym koniu - dwie mniejsze figury konających Turków. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004
	Wierzchowiec Hanny po prostu wlecze się noga za nogą. Klacz jest spieniona. Pani przegnała ją bez litości przez wertepy i zagajniki, jakby goniło ją stado czartów. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008
	Z pyłu wyłonili się błędni rycerze, którzy pod wodzą gajowego Zięby przemknęli na spienionych koniach w stronę karczmy Szmula. źródło: NKJP: Andrzej Niczyperowicz: IDN, Gazeta Poznańska, 2003-07-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spieniłem +(e)m spienił	spieniłam +(e)m spieniła	spieniłom +(e)m spieniło	spieniliśmy +(e)śmy spienili	spieniłyśmy +(e)śmy spieniły
2 os.	spieniłeś +(e)ś spienił	spieniłaś +(e)ś spieniła	spieniłoś +(e)ś spieniło	spieniliście +(e)ście spienili	spieniłyście +(e)ście spieniły
3 os.	spienił	spieniła	spieniło	spienili	spieniły

bezosobnik: spieniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spieńmy
2 os.	spień	spieńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spieniłbym bym spienił	spieniłabym bym spieniła	spieniłobym bym spieniło	spienilibyśmy byśmy spienili	spieniłybyśmy byśmy spieniły
2 os.	spieniłbyś byś spienił	spieniłabyś byś spieniła	spieniłobyś byś spieniło	spienilibyście byście spienili	spieniłybyście byście spieniły
3 os.	spieniłby by spienił	spieniłaby by spieniła	spieniłoby by spieniło	spieniliby by spienili	spieniłyby by spieniły

bezosobnik: spieniono by

bezokolicznik: spienić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spieniwszy

gerundium: spienienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: spieniony

Inne uwagi

Zwykle imb

+

spienić

+

CO

Zob. piana