wietrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wpuszczać do jakiegoś pomieszczenia świeże powietrze, otwierając okna lub drzwi

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

synonimy:

przewietrzać

	- Czy zeszłej nocy otwierała pani okno w swoim pokoju? - Tak. Przed snem zwykle wietrzę pokój. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
	Co tu kryć, w każdym miejscu, gdzie gnieżdżą się kątem mężczyźni, czuć smród. Nieistotne, więzienie, koszary czy skłot. Tadeusz na szczęście miał tu własną nyżę na poddaszu, zakątek oddzielony kartonem, a w nyży okienko. Wietrzył, ile się dało. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	Lepiej jest wietrzyć przeciągami – w szybkim tempie wymieniając powietrze w pomieszczeniu, nie dopuszcza się do wychłodzenia przedmiotów w nim się znajdujących. źródło: NKJP: Internet
	Pies pomagał ci w decyzjach o wyjściu z domu. Gdyby nie to, dawkowanie świeżego powietrza ograniczałoby się do wychodzenia po zakupy i wietrzenia zadymionego mieszkania. źródło: NKJP: Adam Pluszka: Flauta, 2007
	[...] długo trzeba by wietrzyć kuchnię z nieznośnego zapachu kiszonej kapusty. źródło: NKJP: Robert Makłowicz: C.K. AUSTRIACKIE JADANIE, Gazeta Wyborcza, 1995-03-03

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wietrzyłem +(e)m wietrzył	wietrzyłam +(e)m wietrzyła	wietrzyłom +(e)m wietrzyło	wietrzyliśmy +(e)śmy wietrzyli	wietrzyłyśmy +(e)śmy wietrzyły
2 os.	wietrzyłeś +(e)ś wietrzył	wietrzyłaś +(e)ś wietrzyła	wietrzyłoś +(e)ś wietrzyło	wietrzyliście +(e)ście wietrzyli	wietrzyłyście +(e)ście wietrzyły
3 os.	wietrzył	wietrzyła	wietrzyło	wietrzyli	wietrzyły

bezosobnik: wietrzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wietrzył będę wietrzyć	będę wietrzyła będę wietrzyć	będę wietrzyło będę wietrzyć	będziemy wietrzyli będziemy wietrzyć	będziemy wietrzyły będziemy wietrzyć
2 os.	będziesz wietrzył będziesz wietrzyć	będziesz wietrzyła będziesz wietrzyć	będziesz wietrzyło będziesz wietrzyć	będziecie wietrzyli będziecie wietrzyć	będziecie wietrzyły będziecie wietrzyć
3 os.	będzie wietrzył będzie wietrzyć	będzie wietrzyła będzie wietrzyć	będzie wietrzyło będzie wietrzyć	będą wietrzyli będą wietrzyć	będą wietrzyły będą wietrzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wietrzmy
2 os.	wietrz	wietrzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wietrzyłbym bym wietrzył	wietrzyłabym bym wietrzyła	wietrzyłobym bym wietrzyło	wietrzylibyśmy byśmy wietrzyli	wietrzyłybyśmy byśmy wietrzyły
2 os.	wietrzyłbyś byś wietrzył	wietrzyłabyś byś wietrzyła	wietrzyłobyś byś wietrzyło	wietrzylibyście byście wietrzyli	wietrzyłybyście byście wietrzyły
3 os.	wietrzyłby by wietrzył	wietrzyłaby by wietrzyła	wietrzyłoby by wietrzyło	wietrzyliby by wietrzyli	wietrzyłyby by wietrzyły

bezosobnik: wietrzono by

bezokolicznik: wietrzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: wietrząc

gerundium: wietrzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wietrzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: wietrzony

odpowiedniki aspektowe: wywietrzyć , przewietrzyć

+

wietrzyć

+

CO + (z CZEGO)

psł. *větriti 'poddawać działaniu wiatru', 'chwytać wiatr w nos, wyczuwać węchem'

Zob. wiatr