wietrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

wciągając powietrze nosem, starać się rozpoznać jakiś konkretny zapach

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

hiperonimy:

wyczuwać

	Pies podniósł pysk do góry, niespokojnie wietrzył w powietrzu. Po chwili zjeżył sierść na karku, warknął głucho. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965
	Dziki obstąpiły go z najeżoną na karku szczeciną. Podniecone zagadkowym zajściem, wznosiły łby i donośnie wietrzyły, ale nie mogły nas odkryć. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
	Z ukrytej pomiędzy kamieniami norki wychylił się bystry pyszczek ozdobiony długimi wąsami. Czarne ślepka patrzyły uważnie, ruchliwy nos wietrzył czujnie. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy pakt, 2003
	Na ogniu, przed gospodą, karczmarz z kobietą opiekali wieprzka. Harald wyprężył się jak struna i wietrzył zapach tłuszczu pomieszany ze swądem przypalonej szczeciny. źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowieści chłodnego morza, 2008
	Z rozpoczęciem rui byki podejmują nieraz dalekie wędrówki w poszukiwaniu łań i do miejsc rykowiskowych. Chodzą wtedy ze spuszczonym łbem, wietrząc za łaniami, są mało ostrożne. źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wietrzyłem +(e)m wietrzył	wietrzyłam +(e)m wietrzyła	wietrzyłom +(e)m wietrzyło	wietrzyliśmy +(e)śmy wietrzyli	wietrzyłyśmy +(e)śmy wietrzyły
2 os.	wietrzyłeś +(e)ś wietrzył	wietrzyłaś +(e)ś wietrzyła	wietrzyłoś +(e)ś wietrzyło	wietrzyliście +(e)ście wietrzyli	wietrzyłyście +(e)ście wietrzyły
3 os.	wietrzył	wietrzyła	wietrzyło	wietrzyli	wietrzyły

bezosobnik: wietrzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wietrzył będę wietrzyć	będę wietrzyła będę wietrzyć	będę wietrzyło będę wietrzyć	będziemy wietrzyli będziemy wietrzyć	będziemy wietrzyły będziemy wietrzyć
2 os.	będziesz wietrzył będziesz wietrzyć	będziesz wietrzyła będziesz wietrzyć	będziesz wietrzyło będziesz wietrzyć	będziecie wietrzyli będziecie wietrzyć	będziecie wietrzyły będziecie wietrzyć
3 os.	będzie wietrzył będzie wietrzyć	będzie wietrzyła będzie wietrzyć	będzie wietrzyło będzie wietrzyć	będą wietrzyli będą wietrzyć	będą wietrzyły będą wietrzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wietrzmy
2 os.	wietrz	wietrzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wietrzyłbym bym wietrzył	wietrzyłabym bym wietrzyła	wietrzyłobym bym wietrzyło	wietrzylibyśmy byśmy wietrzyli	wietrzyłybyśmy byśmy wietrzyły
2 os.	wietrzyłbyś byś wietrzył	wietrzyłabyś byś wietrzyła	wietrzyłobyś byś wietrzyło	wietrzylibyście byście wietrzyli	wietrzyłybyście byście wietrzyły
3 os.	wietrzyłby by wietrzył	wietrzyłaby by wietrzyła	wietrzyłoby by wietrzyło	wietrzyliby by wietrzyli	wietrzyłyby by wietrzyły

bezosobnik: wietrzono by

bezokolicznik: wietrzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: wietrząc

gerundium: wietrzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wietrzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: wietrzony

odpowiedniki aspektowe: zwietrzyć , wywietrzyć

	+	wietrzyć	+	(CO)
	+	wietrzyć	+	(za CZYM)

psł. *větriti 'poddawać działaniu wiatru', 'chwytać wiatr w nos, wyczuwać węchem'

Zob. wiatr