wypleść - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

plotąc słomę, wiklinę lub inny, podobny materiał, wytworzyć jakiś przedmiot lub pokryć go plecionką (przedmiotem)

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	Okazuje się, że coraz więcej osób zaopatruje się w naczynia wyplecione z korzenia sosny. źródło: NKJP: Eugeniusz Pryczkowski: Strażnicy kulturowych skarbów, Dziennik Bałtycki, 2003-03-07
	Był to solidny szałas, wykonany według planu Paragona: ściany miał wyplecione wikliną, wsparte na grubych palikach sosnowych [...]. źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
	Zielone, gęste krzewy z dorodnymi liśćmi czekają na czarne ręce, na wiele czarnych rąk, aby je zerwały jeden po drugim, garść po garści, a potem wrzuciły do koszy wyplecionych z wikliny. źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
	Na wyplecenie najprostszego, niedużego koszyka potrzeba około godziny. źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Czasem czuje się jak gwiazdor, Gazeta Krakowska, 2005-07-21
	W czasie tegorocznych spotkań powstanie kilkadziesiąt instalacji. Młodzi ludzi wspólnie wyplotą też płot, który otoczy stojącą na terenie parku stodołę [...]. źródło: NKJP: Krzysztof Sadowski: Nowy Tomyśl / Wiklina przeżywa renesans. Chcą opleść stodołę, Polska Głos Wielkopolski, 2006-09-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyplotłem +(e)m wyplótł	wyplotłam +(e)m wyplotła	wyplotłom +(e)m wyplotło	wypletliśmy +(e)śmy wypletli	wyplotłyśmy +(e)śmy wyplotły
2 os.	wyplotłeś +(e)ś wyplótł	wyplotłaś +(e)ś wyplotła	wyplotłoś +(e)ś wyplotło	wypletliście +(e)ście wypletli	wyplotłyście +(e)ście wyplotły
3 os.	wyplótł	wyplotła	wyplotło	wypletli	wyplotły

bezosobnik: wypleciono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyplećmy
2 os.	wypleć	wyplećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyplótłbym bym wyplótł	wyplotłabym bym wyplotła	wyplotłobym bym wyplotło	wypletlibyśmy byśmy wypletli	wyplotłybyśmy byśmy wyplotły
2 os.	wyplótłbyś byś wyplótł	wyplotłabyś byś wyplotła	wyplotłobyś byś wyplotło	wypletlibyście byście wypletli	wyplotłybyście byście wyplotły
3 os.	wyplótłby by wyplótł	wyplotłaby by wyplotła	wyplotłoby by wyplotło	wypletliby by wypletli	wyplotłyby by wyplotły

bezosobnik: wypleciono by

bezokolicznik: wypleść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyplótłszy

gerundium: wyplecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypleciony

odpowiednik aspektowy: wyplatać

Inne uwagi

Zwykle imb

	+	wypleść	+	CO + (z CZEGO)
	+	wypleść	+	CO + (CZYM)

Zob. pleść