dorobić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. wykonując przez długi czas jakąś pracę lub inną działalność, uzyskać określone sumy pieniężne lub dobra materialne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

	synonimy:	wzbogacić się
	antonimy:	zbiednieć zubożeć

dorobić się fortuny, milionów, pieniędzy; domu, mieszkania, samochodu, willi; kosztem czegoś
dorobić się na handlu, na kradzieżach, na polityce, na prywatyzacji, na przemycie, na sporcie; na ropie
dorobić się za granicą; za życia

	Interes się kręcił. Ewa szybko dorobiła się magnetowidu, a Monika telefonu komórkowego. źródło: NKJP: Katarzyna Surmiak-Domańska: Beznadziejna ucieczka przed Basią. Reportaże seksualne, 2007
	Biznesmeni, którzy dorobili się dużego kapitału na Zachodzie, zaczęli się sprowadzać do Polski, aby tu zainwestować zarobione pieniądze. źródło: NKJP: Paweł Smoleński; Współpraca Dorota Tomaszewska; Ilustrował Janusz Kapusta: Wracają, Gazeta Wyborcza, 1994-12-17
	[…] wyemigrował za ocean tuż po 1945 roku i dorobił się prawdziwej fortuny w Chile. źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006
	To syberyjski milioner. Dorobił się na handlu futrami. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	[…] powiedzieli mi: Jedź do Dubaju, to się dorobisz […]. źródło: NKJP: Peter Waldman: Targowisko świata, Gazeta Wyborcza, 1994-08-01
	źródło: NKJP:

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorobiłem się +(e)m się dorobił	dorobiłam się +(e)m się dorobiła	dorobiłom się +(e)m się dorobiło	dorobiliśmy się +(e)śmy się dorobili	dorobiłyśmy się +(e)śmy się dorobiły
2 os.	dorobiłeś się +(e)ś się dorobił	dorobiłaś się +(e)ś się dorobiła	dorobiłoś się +(e)ś się dorobiło	dorobiliście się +(e)ście się dorobili	dorobiłyście się +(e)ście się dorobiły
3 os.	dorobił się	dorobiła się	dorobiło się	dorobili się	dorobiły się

bezosobnik: dorobiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		doróbmy się
2 os.	dorób się	doróbcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorobiłbym się bym się dorobił	dorobiłabym się bym się dorobiła	dorobiłobym się bym się dorobiło	dorobilibyśmy się byśmy się dorobili	dorobiłybyśmy się byśmy się dorobiły
2 os.	dorobiłbyś się byś się dorobił	dorobiłabyś się byś się dorobiła	dorobiłobyś się byś się dorobiło	dorobilibyście się byście się dorobili	dorobiłybyście się byście się dorobiły
3 os.	dorobiłby się by się dorobił	dorobiłaby się by się dorobiła	dorobiłoby się by się dorobiło	dorobiliby się by się dorobili	dorobiłyby się by się dorobiły

bezosobnik: dorobiono by się

bezokolicznik: dorobić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dorobiwszy się

gerundium: dorobienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dorabiać się

+

dorobić się

+

(CZEGO) + (na CZYM)

Zob. robić