odkarmić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

podawszy jedzenie, odżywić kogoś wygłodzonego lub osłabionego i sprawić, że wyzdrowieje

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

hiperonimy:

odżywić

	Dno w anoreksji oznacza bezpośrednie zagrożenie życia. Tylko w szpitalu udaje się takie chore odkarmić. źródło: NKJP: Elżbieta Cichocka: Chude jest piękne, ale niebezpieczne, Gazeta Wyborcza, 1996-10-31
	- Zagłodzona jesteś - rzekł - ale tu cię odkarmią. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008
	Państwo Czeżykowie odkarmili wychudzone zwierzę. źródło: NKJP: (mc): Historia Miśka, Tygodnik Siedlecki, 2009-02-03
	- Był piękny, krzepki, tłusty - zapewniał żołnierz, dźwigając bezsilnego głodomora za kark. - Odkarmisz go i będzie znów mocny jak osioł... źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Powrotny tyfus dopiero zwalił ją z nóg i po raz drugi dostała się do szpitala, skierowana przez dr Obuchowskiego na Czyste. W dwa tygodnie później wróciła odkarmiona, ostrzyżona, z głową okrytą kawałkiem płótna [...]. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkarmiłem +(e)m odkarmił	odkarmiłam +(e)m odkarmiła	odkarmiłom +(e)m odkarmiło	odkarmiliśmy +(e)śmy odkarmili	odkarmiłyśmy +(e)śmy odkarmiły
2 os.	odkarmiłeś +(e)ś odkarmił	odkarmiłaś +(e)ś odkarmiła	odkarmiłoś +(e)ś odkarmiło	odkarmiliście +(e)ście odkarmili	odkarmiłyście +(e)ście odkarmiły
3 os.	odkarmił	odkarmiła	odkarmiło	odkarmili	odkarmiły

bezosobnik: odkarmiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odkarmmy
2 os.	odkarm	odkarmcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkarmiłbym bym odkarmił	odkarmiłabym bym odkarmiła	odkarmiłobym bym odkarmiło	odkarmilibyśmy byśmy odkarmili	odkarmiłybyśmy byśmy odkarmiły
2 os.	odkarmiłbyś byś odkarmił	odkarmiłabyś byś odkarmiła	odkarmiłobyś byś odkarmiło	odkarmilibyście byście odkarmili	odkarmiłybyście byście odkarmiły
3 os.	odkarmiłby by odkarmił	odkarmiłaby by odkarmiła	odkarmiłoby by odkarmiło	odkarmiliby by odkarmili	odkarmiłyby by odkarmiły

bezosobnik: odkarmiono by

bezokolicznik: odkarmić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odkarmiwszy

gerundium: odkarmienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odkarmiony

odpowiednik aspektowy: odkarmiać

+

odkarmić

+

KOGO/CO

Zob. karmić