kołtuński

[...] zajmowałam się domem i dzieckiem. Domem z firankami, dywanem i fotelem. Zresztą bardzo zwyczajnym, tyle że czystym. Bo przyjaciołom Andrzeja wydawał się mieszczański, prawie kołtuński.

źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Krystyna Janda, Bożena Janicka, 1998

Ba, zachodził nawet do kawiarni, co dawniej ostro tępił, uznając wysiadywanie przy stoliku kawiarnianym za przejaw snobizmu i kołtuńskiego politykierstwa.

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

Została skorupa, której już nie karmią żadne żywe treści. Ich miejsce zajęła z jednej strony owa kołtuńska poprawność - bezmyślna, pozbawiona zdolności do stworzenia harmonii z demokratyczną formą - a z drugiej strony wolność, rozumiana jako dowolność.

źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Zatwardziałe sumienie Sławomira Mrożka, Gazeta Wyborcza, 1996-07-06

Brawo Panowie, że już na wstępie udało się Wam oddać duchowy klimat kołtuńskiej mentalności dzisiejszych piewców Marszałka.

źródło: NKJP: Ewa Łętowska, Dariusz Sitarski, Andrzej Garlicki, Jan Lityński: Listy, Polityka, nr 22, 1995