wybronić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dowieść swojej niewinności lub racji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

sąd

synonimy:

obronić się

	Przed sądem Józef M. będzie się musiał wybronić z pięciu zarzutów, postawionych mu przez prokuraturę. źródło: NKJP: Mirosław Gawęda: Wójt przed sądem, Dziennik Polski, 2005-09-17
	Bułgarka nie potrafiła wybronić się z zarzutów, które wiązały się z niejasnymi interesami jej męża. źródło: NKJP: Maciej Domagała: Unia czeka na swój pierwszy rząd, Dziennik Zachodni, 2010-02-09
	W latach 70. Boies pomógł firmie IBM wybronić się z rządowych oskarżeń o praktyki monopolistyczne. źródło: NKJP: Paul M. Barrett: USA kontra Microsoft, Gazeta Wyborcza, 1997-12-22
	Czy można się wybronić w sądzie od niesłusznego mandatu za prędkość? źródło: Internet: twojepc.pl
	Nieszczęścia te, występujące w takim natężeniu i rozłożone symetrycznie na trzy różne kobiety [...], sprawiają cokolwiek telenowelowate wrażenie, jednak autorka potrafi się wybronić, głównie dzięki dobrej znajomości psychologii. źródło: NKJP: Anna Kańtoch: Na ostatniej prostej kryminał wychodzi na prowadzenie, Esensja, 2008-11

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybroniłem się +(e)m się wybronił	wybroniłam się +(e)m się wybroniła	wybroniłom się +(e)m się wybroniło	wybroniliśmy się +(e)śmy się wybronili	wybroniłyśmy się +(e)śmy się wybroniły
2 os.	wybroniłeś się +(e)ś się wybronił	wybroniłaś się +(e)ś się wybroniła	wybroniłoś się +(e)ś się wybroniło	wybroniliście się +(e)ście się wybronili	wybroniłyście się +(e)ście się wybroniły
3 os.	wybronił się	wybroniła się	wybroniło się	wybronili się	wybroniły się

bezosobnik: wybroniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wybrońmy się
2 os.	wybroń się	wybrońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybroniłbym się bym się wybronił	wybroniłabym się bym się wybroniła	wybroniłobym się bym się wybroniło	wybronilibyśmy się byśmy się wybronili	wybroniłybyśmy się byśmy się wybroniły
2 os.	wybroniłbyś się byś się wybronił	wybroniłabyś się byś się wybroniła	wybroniłobyś się byś się wybroniło	wybronilibyście się byście się wybronili	wybroniłybyście się byście się wybroniły
3 os.	wybroniłby się by się wybronił	wybroniłaby się by się wybroniła	wybroniłoby się by się wybroniło	wybroniliby się by się wybronili	wybroniłyby się by się wybroniły

bezosobnik: wybroniono by się

bezokolicznik: wybronić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wybroniwszy się

gerundium: wybronienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wybraniać się

+

wybronić się

+

(z CZEGO | od CZEGO)

Zob. bronić