wyplenić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zwalczyć zjawisko lub cechę, które uważa się za szkodliwe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

wykorzenić
wytępić

	Jesteśmy drużyną, która krok po kroku wypleni korupcję i fałsz z administracji i biznesu. źródło: NKJP: Igor T. Miecik: Czyi są ci Nasi?, Polityka, 2005-12-17
	Wyplenił z zakonu nadużycia, przywrócił karność i zaostrzenie rygoru. źródło: NKJP: Kardynał - reformator, Dziennik Polski, 2008-10-11
	Chcąc wyplenić z europejskich giełd handel oparty na nielegalnych informacjach, trzeba najpierw dokonać zmian w mentalności maklerów i inwestorów. źródło: NKJP: Giełdy papierów wartościowych, Gazeta Wyborcza, 1993-11-12
	Częste patrole policyjne spowodowały, że mniej kieszonkowców działa między targowymi stoiskami. Wyplenienie złodziei grasujących w autobusach i na dworcu okazało się sprawą o wiele trudniejszą. źródło: NKJP: (LID): Poznaj swojego dzielnicowego, Gazeta Krakowska, 2004-12-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypleniłem +(e)m wyplenił	wypleniłam +(e)m wypleniła	wypleniłom +(e)m wypleniło	wypleniliśmy +(e)śmy wyplenili	wypleniłyśmy +(e)śmy wypleniły
2 os.	wypleniłeś +(e)ś wyplenił	wypleniłaś +(e)ś wypleniła	wypleniłoś +(e)ś wypleniło	wypleniliście +(e)ście wyplenili	wypleniłyście +(e)ście wypleniły
3 os.	wyplenił	wypleniła	wypleniło	wyplenili	wypleniły

bezosobnik: wypleniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypleńmy
2 os.	wypleń	wypleńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypleniłbym bym wyplenił	wypleniłabym bym wypleniła	wypleniłobym bym wypleniło	wyplenilibyśmy byśmy wyplenili	wypleniłybyśmy byśmy wypleniły
2 os.	wypleniłbyś byś wyplenił	wypleniłabyś byś wypleniła	wypleniłobyś byś wypleniło	wyplenilibyście byście wyplenili	wypleniłybyście byście wypleniły
3 os.	wypleniłby by wyplenił	wypleniłaby by wypleniła	wypleniłoby by wypleniło	wypleniliby by wyplenili	wypleniłyby by wypleniły

bezosobnik: wypleniono by

bezokolicznik: wyplenić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypleniwszy

gerundium: wyplenienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypleniony

odpowiedniki aspektowe: wypleniać , plenić

+

wyplenić

+

KOGO/CO