-
1.
wygodny, wyściełany mebel z oparciem, na którym może siedzieć kilka osób -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
meble i wystrój wnętrz -
- głęboka, miękka, rozkładana, rozłożysta, wygodna; pluszowa, skórzana; dwuosobowa; klubowa, tylna; luksusowa, staroświecka, stylowa kanapa
- kanapa ze skóry; kanapa z Ikei
- kanapa przed telewizorem
- kanapa w gabinecie, w pokoju, w salonie; w kształcie czegoś
- kanapa i dywan; kanapy i fotele, kanapy i krzesła, kanapy i stoliki
- obicia, oparcie, poręcz, siedzenie, sprężyny, tapicerka; brzeg, róg, kąt kanapy
- poduszki na kanapę
- miejsce; poduszki na kanapie
- ktoś rozparty na kanapie
- powstać, spaść, wstać z kanapy
- opaść, paść, upaść na kanapę
- leżeć, odpoczywać, położyć coś, położyć się, rozsiąść się, siedzieć, usiąść, usnąć, wyciągnąć się, zasiąść na kanapie
-
Kiedy profesor Dymek sobie poszedł, Władyś sprzątnął ze stołu, a następnie [...] położył się na kanapie.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk, 2003
Twardziel zasiadł na kanapie w jednej z lóż, dyskretnie przytupywał i wystukiwał rytm o blat stołu.
źródło: NKJP: Oddaj broń, podaj dłoń, Dziennik Polski - Pejzaż, 2002-10-19
W dużym pokoju wielkie skórzane kanapy i fotele, do tego niziutki stół.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998
Nikomu nie mówiła, że nie ma siły i najchętniej leżałaby na kanapie przed telewizorem, oglądając bajki, komedie albo filmy przyrodnicze [...].
źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kanapa
kanapy
D. kanapy
kanap
C. kanapie
kanapom
B. kanapę
kanapy
N. kanapą
kanapami
Ms. kanapie
kanapach
W. kanapo
kanapy
-
niem. Kanapee
z fr. canapé